Positief omzeilen en feedback ontvangen

/0 Reacties/in , , , /door

Feedback. Ik kreeg deze week een portie voor mijn kiezen.

Een goede bekende zei me: “jij bent echt een kei in positief omzeilen”. Ik dacht huh? Zijn toelichting: “Daar waar je kampioen bent in het aanvoelen van de behoeftes van een ander, ben je misschien nog wel beter in het negeren van die van jezelf.”

Die kwam wel even binnen. Zo’n observatie van buitenaf.

En het klopt: Ik werk graag lekker hard door, bedenk 10 nieuwe dingen to do in een maand en ben tamelijk enthousiast in het algemeen. Ik boek graag resultaten en leg de lat nogal hoog. Dat heeft heel veel goede kanten, en ook zo zijn nadelen. Ik word er soms moe van en mijn omgeving ziet het ook wel eens met lede ogen aan. Kan het niet een tandje minder?

Waarom deze persoonlijke ontboezeming?

Het is pijnlijk maar o zo leerzaam om jezelf regelmatig van feedback te laten voorzien.

Als het onszelf betreft zijn we vaak ziende blind. Of knetter kritisch. Feedback van buiten geeft je dé kans om iets te doorbreken. Helpt je bewust worden van een patroon dat niet (meer) werkt.

Feedback en conflict.

In een mediationtraject zien we soms de nare effecten van verplichte of juist onverwachte feedbacksessies voorbij komen.

Feedback die (vaak onbedoeld) als keihard afserveren is aangekomen. Een uitwisseling van kritiek die zo hard binnen is gekomen, dat het een startsein blijkt van een conflict. Of de spreekwoordelijke druppel waardoor de emmer overloopt en iemand ziek thuis komt te zitten. Dat is voor alle betrokkenen – de zakelijke compagnon, werkgever, collega en de ontvangende partij – heel vervelend.

Kan dat ook anders?

Hoe doe je dat nou anders? Hoe zet je feedback om in iets positiefs? Enkele tips voor de ontvanger.

Tip 1: Kies  je eigen moment

Durf (tussentijds) zelf om feedback te vragen als je niet zeker weet of je voldoet aan de verwachtingen of een project of dienst niet helemaal lekker loopt. Samen sparren levert wellicht nieuwe inzichten en ideeën op die voorkomen dat jij straks een minder positieve beoordeling krijgt!

Tip 2: Creëer tijd om te reflecteren en reageren.

Voel je je overvallen door de feedback of vragen die je krijgt? Heel normaal, bedank, geef terug dat je er van schrikt en graag op een later tijdstip verder praat over de feedback en mogelijke oplossingen.

Tip 3: Plaats de kritische noten in perspectief

Je kent het vast, al krijg je tien complimenten, die ene minder positieve opmerking is degene die je bij blijft. Probeer na afloop ook op te schrijven/terug te halen wat er aan positief commentaar is gegeven. Gun jezelf een evenwichtig gevoel en breng de kritische noten in evenwicht met al het goede wat ongetwijfeld ook benoemd is!

Tip 4: Koester eerlijkheid

Natuurlijk doet kritische feedback pijn! Iedereen heeft liever daverend applaus! Maar wat heb je liever, eerlijk commentaar waardoor je bij kunt sturen/leren of sluimerende onvrede? Eerlijk duurt het langst, en wrijving maakt glans: zie dit moment als een kans om de samenwerking of jouw functioneren op een hoger plan te brengen!

Tip 5: Kritiek als een kans!

Krijg jij feedback waarvan je denkt, eh, ja, maar hoe dan anders? Vraag om hulp! Jouw collega/werkgever/compagnon heeft baat bij een gemotiveerde, goed functionerende ‘jij’. En – als het een werkgever betreft –  moet hij of zij jou ook de kans geven om je te verbeteren, daar waar je misschien aan kennis of vaardigheden tekort schiet.

Maak van de nood een deugd! Wil je zelf ook wel één en ander veranderen, grijp deze kans dan aan, en ga aan de slag! Extra tip: ben je in ergens in (vaste) dienst? Vraag of je werkgever wil investeren in bijscholing en/of coaching!

Tot slot

En ik? Ik ga met dank aan mijn feedback-gever toch ook deze zomer kritisch (en met een beetje mildheid, heel veel veranderen zal ik niet, ik ben nou eenmaal een harde werker en enthousiaste, betrokken persoonlijkheid) kijken naar waar ik de komende maanden extra gas wil geven, en waar ik misschien wat meer ga afremmen!

Meer over coaching, conflicten en tips:

Meer lezen?

Afspraken versus afspraken

/0 Reacties/in , , , /door

Toen Eline van Tijn en ik in 2016 begonnen met onze samenwerking, startten we met zakelijk daten. Dat mondde uiteindelijk uit tot het oprichten van een heuse maatschap, met een maatschapscontract én inschrijving bij de Kamer van Koophandel eind 2017.

We namen de tijd en zetten onze afspraken op papier.

Uitzonderlijk?
Daarmee waren we een uitzondering begrepen we toen wij bij de KvK aanschoven. Onze adviseur gaf aan dat zeker 4 op 5 mensen die samen een bedrijf komen inschrijven, daarover géén schriftelijke afspraken heeft gemaakt.

Dat vonden wij verbijsterend…

En toch komt het heel vaak voor.

Is dat erg? Nou, misschien niet zo lang het ondernemen min of meer volgens plan verloopt.
Alleen is de grap dat ondernemen zelden volgens het boekje verloopt. Je groeit harder dan je dacht. Of de zaken gaan toch minder goed dan gehoopt. Of daar waar je eerst exact dezelfde droom najoeg, lopen de sporen toch op enig moment uiteen. De een wil wél online ondernemen, en de ander juist investeren in een grotere winkel. Eigenaar A ziet volop kansen in het ontwikkelen van een nieuw product en wil investeren, eigenaar B wil liever geld opzij zetten voor een pensioenvoorziening.

Voorkomen?
Kun je dat soort groei- en veranderpijn nou helemaal voorkomen door een dichtgetimmerde samenwerkingsovereenkomst?
Waarschijnlijk niet.
Maar voorkomen is wel veel minder pijnlijk (en duur) dan genezen of amputeren.
Dus ga om tafel!

Wat wij leerden en in de praktijk brengen…

Vanuit onze ervaring als samenwerkingspartners een paar tips over afspraken die je wél kunt (en misschien wel moet) maken!

In den beginne:
• denk na over waar je samen naar toe wilt. Wat is doel en droom voor het bedrijf/de samenwerking. Over een jaar, over drie jaar, en waar wil je zijn over 10 jaar?
• Bespreek verschillen in jullie ambities, ervaring en/of persoonlijke karakters.
• Denk eens door over verschillende scenario’s (what if…) en wat die betekenen voor jullie samenwerking.
• Stem af hoe (en hoe vaak) jullie tussentijds willen gaan evalueren en de koers blijven aanscherpen.
• Zet op papier hoe jullie investeringen, tijd en geld willen verdelen. Wie is waarvoor verantwoordelijk, hoeveel geld mag er waaraan besteed worden met en zonder instemming van de andere partner(s).
• En voor de echte pro: spreek vooraf af wie jullie neutrale derde is of dat jullie een mediator inschakelen mocht er op enig moment wrijving ontstaan.

Onderweg:
• kies een vast wekelijks of maandelijks moment om bijeen te komen – desnoods telefonisch – om lopende zaken door te nemen
• houd zakelijk en privé op het werk gescheiden maar zorg wel dat de ander het tijdig weet als er op de achtergrond iets speelt dat invloed heeft op jouw humeur en inzetbaarheid. Een zieke ouder, relatieproblemen, gedoe met kinderen – het overkomt ons allemaal. Delen kweekt begrip en voorkomt irritatie.
• zoek de actieve verbinding op in jullie samenwerking. Doe iets wat bij jullie past. Ga paintballen, wandelen, samen lunchen, naar het theater. Zorg dat ook de niet zakelijke kant van de samenwerking regelmatig gevoed wordt.
• Maak twee keer per jaar – of vaker als jullie in een trendgevoelige branche zitten – tijd om te evalueren en de koers voor komend half jaar uit te zetten. Daarbij kan het opstellen van jaarplan en begroting helpen (een simpel template kun je zo downloaden via google).
• Stel heldere prioriteiten en kies ook bewust voor wat je NIET doet.
• Vermijd struisvogels! Verdeel taken zo dat een ieder doet wat past en de ‘rotklussen’ eerlijk gedeeld worden. Maar zorg wel dat ieder op hoofdlijnen weet wat er gedaan is en moet worden.

Als je vreest voor een doodlopend pad 
• Trek tijdig aan de bel!
• Wees eerlijk over je eigen aandeel
• Vermijd de confrontatie als het net spitsuur is. Zoek een rustig moment op.
• Durf expertise in te huren voor dat wat jullie zelf niet goed kunnen
• Emoties te hoog en de kloof ogenschijnlijk te groot? Kom je er samen niet goed uit? Schakel tijdig een coach of mediator in.

Hulp nodig of vragen? Wij sparren graag met ondernemers en organisaties over het voorkomen en oplossen van conflict. Soms mond dat uit in mediation, maar dialoogbegeleiding of enkele coachingsgesprekken, samen of apart kunnen ook heel effectief zijn.

Bel of mail als wij iets voor jullie kunnen betekenen.

Onder het tapijt – week van de werkstress

/0 Reacties/in , /door

Laten we beginnen met een compliment: wat goed dat er deze week op zoveel plekken bij werknemers en werkgevers aandacht is voor aanpak en preventie werkstress. Stoelmassages, verse smoothies, yoga op het werk, hardloopclubjes met subsidie van de baas: top! Want meer bewegen en meer ontspannen hebben zeker positief en effect op stress.

Maar….
In Nederland houden we van polderen en denken  in compromissen. We doen water bij de wijn en hebben de focus op het resultaat. En daarmee zien we iets belangrijks over het hoofd. We zijn namelijk mensen. Met ratio, maar ook met doodnormale emoties. Er bij willen horen. Gezien worden. Respect krijgen van directe collega’s.

Dat soort doodnormale behoeftes lijken we onder het tapijt te vegen. Uit angst om teveel aandacht te vragen? Omdat we niet goed weten hoe we elkaar een compliment moeten geven? Omdat we het te druk hebben met deadlines, targets en eindeloos vergaderen?

Stress ontstaat vaak door onvoldoende communicatie.
Werkstress is niet per sé te verklaren door de hoeveelheid werk zelf. Opgekropte gevoelens die niet tijdig gedeeld, gezien of geadresseerd zijn, kunnen  al sluimerend het werkplezier en de draagkracht van een professional ondermijnen. Tot het niet meer gaat.

Facts & Figures
In meer dan 70% van de gevallen is psychisch verzuim stress-gerelateerd. In de zorg en het onderwijs is het risico op psychisch verzuim maar liefst 25%! Conflicten op de werkvloer zijn daarbij een belangrijke oorzaak (NEA rapport 2016). Gemiddeld vallen werknemers met psychische klachten 180 werkdagen uit en kost psychisch verzuim ons jaarlijks € 2,7 miljard. Nog los van de maatschappelijke tol die we daarvoor betalen.

Op de werkvloer
Als mediators zien Eline Van Tijn en ik dat achter verzuim vaak een langer sluimerend conflict  zit. In de waan van de dag en de drukte op de werkvloer, worden ‘goede’ gesprekken te vaak uitgesteld. Of  zelfs vermeden, want stel je voor dat de ander er niet goed op reageert? Wacht niet tot het formele moment van een functioneringsgesprek als je ergens mee zit.

Onze tip: heb regelmatig een informeel gesprek met elkaar. Zet het desnoods regelmatig op de agenda. Praat onderling over wat je belangrijk vindt, wat je van elkaar verwacht en nodig hebt, maar ook wat er misschien minder goed gaat.

Voorkomen is beter dan genezen
We horen het vaak, enorme opluchting als na maanden verzuim met   minimaal contact de lucht in mediation weer geklaard is. “Hadden we dit gesprek maar veel eerder gevoerd!”

Veel stress en vooral verzuim kan voorkomen worden door een opener sfeer op de werkvloer. En door inzicht te hebben in eigen communicatie en conflictpatronen. Meer weten of eens een lunchbijeenkomst over het onderwerp? Neem contact op of kijk eens naar ons speciale november-aanbod DIY conflictmanagement op de werkvloer.

Gelijk zelf aan de slag? Lees hier

Acht tips voor de doe ’t zelf bemiddelaar

/0 Reacties/in , , , /door

Als mediator word ik regelmatig benaderd door mensen uit mijn familie- en kennissenkring. “Heb jij nog tips? Ik ben op het werk of in een bestuursfunctie gevraagd als bemiddelaar bij een conflict.”

Laat ik voorop stellen: mediation is geen trucje: het vraagt jarenlange training en ervaring om je de vaardigheden goed eigen te maken en als conflictprofessional processen te begeleiden.

Maar: het is niet altijd mogelijk om budget en/of tijd te maken om een professionele mediator in te zetten. En als je bent gevraagd om te bemiddelen heb je er vast wel wat mee. Hierbij onze tips om valkuilen te omzeilen als DIY-bemiddelaar. Hoe houd je de regie in het gesprek én laat je de verantwoordelijkheid voor de oplossing bij partijen?

  1. Mandaat: Zorg voor een duidelijk opdracht. “Ik ben gevraagd door xxx om een gesprek tussen jullie te begeleiden, sta je daar voor open?”
    Bemiddelen kan alleen als beide/alle partijen instemmen met jouw rol. Ziet de één jou als verlengstuk van de ander, of heeft hij of zij geen vertrouwen in jouw neutraliteit: begin er niet aan!
  2. Wie moet er om tafel? Check of de juiste mensen aan tafel zitten. Degene tussen wie het conflict nu speelt, hoeven niet degenen te zijn waarmee het begonnen is. Wie is er nodig om tot een oplossing te komen?
  3. Echte aandacht werkt! Elk mens, ook die met ruzie, knapt op van oprechte aandacht.
  • Geef complimenten voor de inzet van mensen aan tafel. “Fijn dat jullie allemaal tijd hebben vrijgemaakt om hier vandaag te zijn.”
  1. Staakt het vuren: Probeer mensen z.s.m. om tafel te krijgen. Vraag partijen voorafgaand aan de bemiddelings-bijeenkomst om direct te stoppen met mailen om niet meer olie op het vuur te gooien.
  2. Verwachtingen: Wees duidelijk over je rol en ook wat je niet kan doen bijv.
  • “ik wil jullie graag helpen een gesprek met elkaar te voeren. Ik zal jullie beiden vragen stellen en samenvatten wat ik denk dat er gezegd is.”
  • “ik ben geen rijdende rechter, ik kan en wil geen keuze hoeven maken tussen jullie, want ik respecteer en waardeer jullie allebei.”
  • “ik zal geen adviezen of meningen geven over de inhoud van jullie conflict omdat ik daarmee mijn rol als neutrale gespreksleider niet goed kan uitvoeren.”
  1. Spelregels: Maak duidelijke werkafspraken over het gesprek en de evt. voorbereiding. Bijv.:
  • “Ik wil jullie vragen ieder drie onderwerpen te bedenken waarover je het graag met elkaar zou willen hebben tijdens het eerste gesprek.”
  • Of: “Ik vind het belangrijk dat een ieder kan uitpraten en dat iedereen aan het woord komt. Is dat akkoord?”
  • Spreek met elkaar af wat de status is van het gesprek: blijft de informatie die je met elkaar deelt binnenskamers?
  1. Stel grenzen: voorkom dat jij meegesleurd wordt in het conflict. Durf grenzen te stellen en laat verantwoordelijkheid bij partijen aan tafel.
  • Sta niet toe dat mensen je 631 mailtjes sturen met hun kijk op incidenten uit het verleden. Dossierkennis is ballast die je neutraliteit en het begeleiden van het gesprek zoals dat aan tafel plaatsvindt bemoeilijkt.
  • “Maar vind jij niet ook dat …..? Wat denkt u dan dat we moeten doen?” Beter dat jij niets vindt. Je hebt geen glazen bol en dé waarheid op tafel krijgen is niet jouw taak. Je bent er voor beide partijen, en zoekt naar een oplossing.
  1. Maak vervolgafspraken:
  • We hebben vandaag a, b, en c besproken, hoe willen jullie verder met dit proces?
  • Willen jullie met elkaar verder praten, en zoja: wanneer?
  • Wat willen/moeten jullie over dit gesprek terugkoppelen en aan wie?

Succes met het gesprek! Mocht je toch liever een professional inzetten? Bel of mail ons vrijblijvend voor advies.

En, wil je meer? We geven ook trainingen-op-maat: mediationvaardigheden voor professionals.

Verhuizing en afscheid

/0 Reacties/in , /door

Jawel, 2017. Een nieuw jaar. En voor ons ook een nieuwe start. Wij zijn verhuisd. Dit fenomenale uitzicht is nu wat wij, én al onze klanten, voortaan zien. Elke seizoen, en zelfs bij elk weertype weer anders. Geweldig. En enorm inspirerend. Andere huurders in dit pand zeggen dat je het na een tijdje niet meer ziet. Daar kunnen wij ons nog niets bij voorstellen!

Waar we ons wel iets bij kunnen voorstellen, is hoe spannend het is om een nieuwe stap te zetten. Of dat nou zo als in ons geval een nieuw kantoor (en hogere kantoorkosten!) en het formaliseren van een samenwerking is, of een andere verandering.

Durven?
Het lijkt vaak zoveel makkelijker om maar alles bij het oude te laten. Verandering is spannend, eng. Vraagt om een sprong in het diepe. En vertrouwen. Of lef. Maar verandering is soms ook onontbeerlijk. Soms kun je echt niet meer verder in een oud patroon. De (werk-)relatie is toe aan een nieuwe impuls. Of vraagt om een punt. De samenwerking is zijn kracht verloren en het wordt tijd om andere wegen in te gaan.

Onvermijdelijk
Dat is pijnlijk om te constateren. Zeker als maar één van beide partijen daar in eerste instantie zo over denkt. Afgelopen jaar begeleidde ik een flink aantal arbeidsmediations waar uiteindelijk de keuze exit was. In een aantal gevallen werd die keus samen gemaakt of op initiatief van de werknemer. Maar een aantal keer was het ook de manager / werkgever die er echt geen brood meer in zag. Dat kan ontzettend hard aankomen. De factor tijd dwingt een werknemer om in rap tempo door een rouwproces heen te gaan en in de onderhandelingsmodus te stappen. Wat mij betreft overigens altijd bijgestaan door een goede jurist. In mediation wordt dan gezocht naar een manier van afscheid nemen die zowel financieel, juridisch als emotioneel recht doet aan de relatie die er geweest is. Er worden afspraken gemaakt over een ontslagvergoeding maar ook over een al dan niet gewenst afscheid, hoe het vertrek binnen de organisatie wordt gecommuniceerd en hoe nu praktisch verder. In een zo harmonieus mogelijke setting.

Nieuwe horizon
Een conflict vreet tijd maar vooral ook energie. Al wil je liever niet weg, soms is een nieuwe start de enige optie. Spannend, verdrietig, maar vaak komt er een enorm potentieel los als de kogel eenmaal door de kerk is. Hoe mooi is het om soms maanden later een (onverwacht) whatsapp bericht te krijgen van een medewerker die eigenlijk liever niet had willen gaan dat er een nieuwe baan en nieuwe energie op zijn of haar pad is gekomen.

Behoefte aan contact?
Wij gaan ervoor, onze nieuwe start! En staan voor jou klaar om in alle team-, zakelijke- en arbeidsgerelateerde conflicten op zoek te gaan naar een passende oplossing. Samen met jullie. Aan tafel. In gesprek. Bel of mail gerust als we iets voor je kunnen betekenen!

En ons nieuwe adres: Johan van Hasseltweg 2C1, 1022 WV Amsterdam.

Samen verder

/0 Reacties/in /door

Mediation Amsterdam wordt een maatschap!

Deze zomer nam ik, Tabitha van den Berg formeel het stokje over van Barbara Hoogenboom. Spannend en tof. Maar eigenlijk is dit merk te groot voor een vrouw alleen. En ik geloof erg in samen sterk(er).

Met trots verwelkom ik dan ook Eline van Tijn bij Mediation Amsterdam. Samen vormen wij vanaf nu een maatschap.

Onder het toeziend oog van voormalig eigenaar Barbara Hoogenboom tekenden wij afgelopen maand onze overeenkomst en schreven ons maatschap in bij de Kamer van Koophandel.

Tabitha van den Berg: “Voor mij is de samenwerking met Eline het begin van een nieuwe toekomst waarin we als ondernemende partners en ambassadeurs voor mediation heel veel klanten gaan helpen. Samen op zoek naar duurzame oplossingen bij conflicten. Eline is energiek, creatief en ontzettend intelligent en bevlogen. Net als ik is ze al ruim vijf jaar actief bezig met mediation en brengt ze flink wat professionele ervaringsdeskundigheid mee uit andere branches. Ik kijk er enorm naar uit om samen ons kantoor verder vorm te gaan geven.”

Eline van Tijn: “Toen ik Tabitha van den Berg ontmoette was direct duidelijk dat ze even gedreven was als ikzelf om ons mooie vak verder te brengen. Ze is gelukkig niet te stuiten en staat als een leeuw voor haar klanten. Zeer integer, empathisch en met een scherp analytisch vermogen levert Tabitha een belangrijke bijdrage aan het oplossen van conflicten. Daarnaast durft ze ook stelling te nemen in het debat over het professionaliseren van de conflictprofessional. Hoewel we de zaken bloedserieus nemen hebben we ook gewoon erg veel lol in ons werk samen!”

Mediation én meer

Mediation Amsterdam is het juiste adres voor arbeidsconflicten, bij zakelijke problemen en gedoe in samenwerkingen. We leveren allround dienstverlening voor een heel scala aan professionele strubbelingen. Met als doel: het faciliteren van begrip en ruimte om zelf tot de beste oplossing te komen. Die past bij de context. Of waarmee jullie weer beter samenwerken. Daarnaast kun je bij ons ook terecht voor coaching, dialoogbegeleiding binnen teams en trainingen op maat.

Ambassadeurs

We geloven ook in maatschappelijke betrokkenheid, juist als ondernemers. Daar waar wij een steentje kunnen bijdragen, doen we dat dan ook. Als gastdocent, buurtbemiddelaar en ambassadeur voor meer mediation in Nederland slaan we bruggen tussen verschillende beroepsgroepen en verspreiden we kennis over de toepassingsmogelijkheden.

In contact komen of blijven?

Meer weten over ons kantoor en/of vrijblijvend advies of inzet mediation in uw situatie een passende oplossing kan zijn? Of meer weten over Mediation Amsterdam? Bel tel 020 685 3330 of mail: info@mediationamsterdam.nl

 

 

 

 

 

 

 

Maatschappelijk motief

/0 Reacties/in , , , , /door

Wat een gekke weken. Wilders staat voor de rechter na provocerende en extreem kwetsende uitlatingen doch lijkt populairder dan ooit. Ondertussen is in Amerika Donald Trump verkozen tot president. En wat heeft dat met mediation te maken vraag je je misschien af?

Op het nationale mediationcongres afgelopen week sprak hoogleraar Paul Scheffer over maatschappelijke problemen rondom uitsluiting, migratie en maatschappelijk debat. Een van zijn stellingen was: conflict tussen culturen is onderdeel van het vormen van een nieuwe maatschappelijke realiteit: wij zijn een migratieland. Like it or not.

Conflicten rondom bijvoorbeeld vrijheid van meningsuiting zoals de massale aangifte tegen Geert Wilders om zijn “minder, minder, minder”-uitspraak is een vorm van emancipatie: wij zijn hier.

Interesting times
Een tweede inspiratiebron deze week was dit stuk van Zadie Smith. Haar conclusie: in andere tijden kun je wellicht als kunstenaar of schrijver weg blijven van politiek gedruis. Maar niet als je leeft in “interesting times”.

Neutraal blijven
En dat raakte me. Ik ben iemand die privé op facebook en op twitter best eens een idealistische/maatschappij kritische opmerking plaatst. Maar als mediator moet ik me ten alle tijden neutraal en onpartijdig profileren toch?

Wel, misschien toch niet. Ik ben een mediator in hart en nieren. En aan tafel ben ik er voor iedereen. Mijn mening doet er niet toe, het gaat om jullie belangen en behoeftes. Maar: ik heb in volle overtuiging gekozen voor dit beroep. Het voelt als een roeping. Ik geloof in mediation als alternatief voor elkaar (verder) beschadigen in een gerechtelijke procedure. Ik geloof in samen om tafel in plaats van in de loopgraven, met de focus op het eigen gelijk en de “winst”. Daaruit volgt ook een maatschappelijke betrokkenheid. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen. Mensen op zoek naar veiligheid, een plek waar we in vertrouwen ons ‘nest’ kunnen bouwen. Waar we erkenning krijgen voor wat we doen en de ruimte om zo nu en dan een fout te maken en daar van te leren.

Uit de kast: I care
Conflictvaardigheden, oprecht luisteren naar elkaar en dialoogbegeleiders en bruggenbouwers helpen om een wereld en maatschappij te bouwen en behouden. Juist in “interesting times”. Dus ik kom uit de kast. Ik ben een activist. Een mediator met maatschappelijk motief. Voor elke klant, maar ook een beetje voor iedereen. Ik wil in gesprek en naar je luisteren. Of je nou PVV stemt of pas net in Nederland bent. Op het schoolplein, in het openbaar vervoer en op sociale media. Spreek je snel?

Schipperen. Afscheid nemen is complex

/0 Reacties/in /door

Mijn oma is gisteren overleden. Afgelopen zaterdag werd ze 91. Nu is ze er niet meer.

Afscheid nemen is wat ons nu te doen staat. Het was op, haar leven was niet altijd even makkelijk en we gunnen haar rust. En toch is er ook verdriet. Een gek soort leegte. Flarden van herinneringen die door je hoofd schieten. Een kleffe slagroomtaart. Een hapje eierlikeur. Een tuin vol kruisbessenstruiken. De envelop met geld bij elk rapport en verjaardag. Oma op mijn huwelijk. Oma in de dierentuin.

Afscheid nemen is schipperen. Of het nu in de persoonlijke sfeer is of zakelijk. Laveren tussen verdriet en opluchting. Boosheid en berusting.

Emoties zijn niet rationeel. En weinig zakelijk. En toch hebben ze een plek nodig. Doen alsof ze er niet mogen zijn. Of weigeren in gesprek te gaan over de pijn of de boosheid van de ánder werkt eenvoudig niet. Ook niet in een zakelijke samenwerkingsrelatie. En toch kom ik het regelmatig tegen aan mijn mediationtafel. ‘We gaan het níet over het verleden hebben’. Of: ‘Onze persoonlijke relatie is géén onderwerp van het gesprek.’

Erken wat er is en zoek dan naar een goede uitweg uit het conflict. Met die dualiteit. Opluchting en verlies. Boosheid én hoop. Het wordt nooit meer zoals het was. Maar de toekomst biedt nieuwe kansen. Afscheid nemen is schipperen. Tussen wat was, wat je had gewild en wat er is of zal zijn.

vergeving en gerechtigheid

Als ik je zie, dan groet ik je

/0 Reacties/in , /door

Vergeving en gerechtigheid
Een paar weken terug mocht ik naar een speciale voorpremière van de documentaire: ‘Als ik je zie dan groet ik je’. Een indringende documentaire over een gewapende overval hier niet ver vandaan. Gepleegd door twee piepjonge tieners in de Amsterdamse wijk IJburg. Ik zag de documentaire in het bijzijn van een ‘juridisch’ gezelschap van (kinder-)rechters, strafrechtmediators, organisaties die zich bezighouden met strafrecht. Ook aanwezig: Julia Roeselers, documentairemaker én ‘slachtoffer’.

Gerechtigheid
Julia gaat in deze indringende documentaire* op zoek naar gerechtigheid. Gelijk in het begin van de film geeft ze aan dat ze niet op zoek is naar wraak en vergelding. Ze zoekt naar een manier om het incident een plek te kunnen geven. Zeker als blijkt dat één van de tieners bij haar in de straat woont. De camera volgt haar in gesprekken met buurtbewoners, professionals, politici. En in haar pogingen om contact te leggen met de daders, om hen te kunnen vergeven. Dat lukt uiteindelijk maar ten dele.

Wat ik heel mooi en tegelijk pijnlijk vond aan dit filmische relaas over schuld, straf en boetedoening, is de kwetsbare worsteling van Julia tussen willen vergeven maar ook gehoord en gezien willen worden door de daders. Daders die haar die mogelijkheid niet bieden, ondanks een flink aantal pogingen door Julia in contact te komen.

Vergeving
Dat is iets wat soms bij ons aan tafel ook ingewikkeld is. Want hoe vergeef je iets dat niet of maar ten dele erkend wordt door de ander? Kun je vooruit zonder expliciete excuses? Hoe geef je pijn een plek zodat je tenminste zelf verder kan?

Als mediator zoek ik met de deelnemers aan tafel naar manieren om op tafel te krijgen wat er tussen hen gebeurd is, en welke emotionele gevolgen dat heeft gehad. Soms valt er een kwartje, en wordt de (emotionele) schade erkend en komen er zelfs oprechte excuses. En soms ook niet. En dat is knap lastig.

Wat ik ongelofelijk prachtig vond aan deze documentaire dat Julia uiteindelijk zelf de keuze maakt: als ik hem zie, dan groet ik hem. Daarmee pakt ze de regie terug. Er valt een last van haar schouders. Zodat zij weer fijn over straat kan. Kortom: ga kijken!

* inmiddels is deze documentaire over vergeving en gerechtigheid ook uitgezonden op NPO2 (hier online terug te kijken, aanrader)