Voorbij de crisis – uit de problemen?

Nederland is uit de crisis. Het ergste lijkt achter de rug. De werkloosheid daalt, afgelopen maand daalde het aantal mensen op zoek naar werk tot het laagste punt in vier jaar.

Dat was de laatste vijf jaar wel anders. Reorganiseren was in veel bedrijven onvermijdelijk. Economische omstandigheden, een fusie, nieuwe diensten: menig organisatie ging op de schop.

Niet alleen in crisistijd trouwens. Om de zoveel jaar vernieuwt een organisatie. Vaak hangt zo’n verandering al een tijd in de lucht voordat concreet duidelijk wordt wat er echt gaat gebeuren.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Reorganiseren hoeft niet per se verkeerd uit te pakken. Nieuwe kansen, nieuwe teams, nieuwe functies: misschien wel de kans waar jij en je collega’s op zaten te wachten. Of broodnodig: de oude structuren pasten al jaren niet meer bij de eigenlijke praktijk.

Toch heeft reorganiseren een prijs. Na een periode van reorganiseren ontstaan er nog al eens conflicten binnen teams.

De prijs van vernieuwen
Met verandering komt onzekerheid. Het nieuwe is onwennig. Wie gaat wat doen? Is er straks nog wel plek voor mij? Komen er functies te vervallen? Deze onrust op de werkvloer is een bekende. Niemand kijkt er vreemd van op. Vaak is er ook wel aandacht voor dit thema. Een afdeling HR organiseert een inloopspreekuur. De afdeling communicatie verzorgt interne communicatie d.m.v. een nieuwsbrief of speciale pagina “de reorganisatie” op intranet. Er wordt een personeelsbijeenkomst georganiseerd en mocht er banen verloren gaan dan worden mensen daarin begeleidt door een jobcoach. Er zijn afscheidsborrels en kick-off bijeenkomsten voor de ‘nieuwe organisatie’. Veranderen doet pijn, maar afscheid nemen is onvermijdelijk en deze onrust was verwacht of te voorzien.

De verborgen kosten
Als mediator en teamcoach aan de zijlijn zie ik vaak ook nog iets anders gebeuren. De periode voorafgaande aan een reorganisatie ontstaat er een soort stilte voor de storm. Relaties worden niet meer onderhouden. Feedback verstomd. Misschien lost ‘het probleem’ met collega A wel vanzelf op na de reorganisatie. Of denkt manager, laat ik die (negatieve) beoordeling van B maar even laten, hij wordt waarschijnlijk toch overgeplaatst. Of C denkt: het zint me niet hoe het hier op de afdeling gaat, maar ik houd mijn mond. Straks ben ik de eerste die moet vertrekken.

Achterstallig onderhoud
Zo ontstaat er soms jarenlang achterstallig onderhoud. En is het stof van de reorganisatie neergedaald, blijkt er aardig wat te sluimeren onder het oppervlak.

En juist als je na die onzekere periode weer met volle kracht vooruit wilt, vallen de eerste mensen om. Na lange tijd op pure adrenaline door te hebben geploeterd is de batterij echt leeg. Was je eerst dankbaar dat je je baan behield, ineens heb je het helemaal gehad met die ene collega. Of blijkt het nieuwe takenpakket waar je ja op zei, toch te zwaar voor één persoon.

De uitdaging blijkt om na een reorganisatie niet alleen vooruit te kijken, maar ook bereid te zijn om even een pas op de plaats te maken. Terug naar de basis. Een APK-keuring op de onderlinge relaties. Nadenken over wie doet wat. Niet alleen op volle kracht vooruit maar ook de rust en ruimte nemen om weer een team te vormen. Zodat je in de nieuwe samenstelling weer echt voorwaarts kan.

Steuntje in de rug?
Sluimert er teveel? Of ben je bang voor de “lijken in de kast”? Of als manager zelf ook niet de juiste persoon om het gesprek te begeleiden? Een teamcoach of mediator kan helpen op een prettige en productieve manier de gewenste samenwerking in kaart te brengen. Met respect en aandacht voor het verleden, werken aan een duurzame samenwerking voor morgen. Meer weten? Neem gerust vrijblijvend contact met ons op.