Licht en lucht

Het einde van 2015 nadert. 2016 hangt in de lucht. Afscheid nemen en tegelijk uitkijken naar iets nieuws.

In een geslaagde mediation gebeurt er iets dat wel wat weg heeft van oud & nieuw. De eerste sessie, en vaak de tweede ook nog wel, gaat over wat er was. Hoe het komt dat het niet lukt samen. Waarom je boos bent. En waarom je eigenlijk niet gelooft dat je hier nog heelhuids uitkomt.

De sfeer is (soms) geladen. Onuitgesproken verwijten hangen als donderwolken boven tafel. Het moet bij sommige mediations eerst barsten voordat de lucht geklaard kan worden. Het afgelopen jaar had ik meerdere mediations waarbij één van beiden door de zwaarte van de eerste (twee) sessies dreigde af te haken.

Dan kan ik heel hard roepen dat de aanhouder wint, of dat doorzetten loont (wat ik overigens niet doe). Maar mediation is vrijwillig. En om mediation te laten slagen moeten beide partijen op een gegeven moment de ruimte krijgen en de kans nemen om zich te bezinnen. Wil ik door met vechten? Of ben ik bereid een stapje terug te zetten. Wil ik winnen of wil ik een oplossing?

Juist in situaties waarin de samenwerking soms al jaren stroef loopt, lijkt donder en bliksem, en zelfs de stekker er bijna uit trekken, uiteindelijk licht en lucht te geven. Want eenmaal terug aan tafel lukt het daarna vaak wel. Afscheid nemen van wat er (mis) was, en oprecht gaan werken aan wat er uit het oog verloren was. Ontdekken dat je best op elkaar lijkt. Of elkaar juist prima aanvult. En dat je misschien wel dezelfde doelen nastreeft, maar dat in de stormachtige fase van elkaar kwijtraken niet meer zag. Ondanks de slechte weersvoorspellingen, blijkt de zon toch door te breken in de loop van de meeste mediationtrajecten.

Licht en lucht. Nieuwe kansen en vooral veel ruimte om te ontdekken wat voor jou (en jullie) belangrijk is. Dat wens ik jullie allemaal. Op naar 2016!