Tag Archief van: arbeidsconflict

arbeidsconflict en verzuim

Wat kan er beter bij bestrijden verzuim door conflict?

Samen sparren brengt nieuwe inzichten

Vanuit Mediation Amsterdam zijn we groot voorstander van interdisciplinaire samenwerking én de gedachte: ieder zijn vak en deskundigheid. Dus in een mediation schuift soms ook een jurist of een boekhouder aan. We hebben zelf in een bijzondere kwestie een behandelend psychiater aan tafel gehad, in de rol van partijbegeleider én behandelaar. Dat bleek bijzonder nuttig voor alle betrokkenen. Vorige week zaten we weer met professionals uit diverse disciplines om de online vergadertafel en dat bracht – als altijd – weer nieuwe inzichten.

Blinde vlek

Een van de redenen om te investeren in een netwerk en ontmoetingen met mensen die allemaal rondom het conflict of onze cliënten en/of opdrachtgevers werken, is het feit dat ieder zijn blinde vlek heeft. Of zaken slechts ziet vanuit dat stukje dat hij/zij meeloopt met de betrokkenen.

Wij als mediators lopen een paar weken mee in een relatie die misschien al jaren schuurt. Of wij zijn de sluitpost van een conflict- en ziekteproces waarin al heel veel ondernomen is.

Kennisbijeenkomst
Op 11 juni j.l. organiseerden we in navolging van een bijeenkomst afgelopen oktober opnieuw een uitwisseling vanuit diverse beroepsgroepen. Ditmaal natuurlijk online, vanwege de Corona-maatregelen.

Een bont gezelschap van arbeids-mediators, HR-medewerkers, een vertrouwenspersoon, bedrijfsarts, advocaten en experts op het gebied van veilig werken en ongewenst gedrag wisselen in deze sessies met elkaar hun kennis en ervaring uit. Wat kunnen we van elkaars praktijk en expertise leren? en – niet onbelangrijk – waar kan het soms onverhoopt en onnodig mistig zijn?

Een kleine greep uit de onderwerpen en observaties die gedeeld werden in de sessie:

Bedrijfsarts is leidend maar niet bindend:

– Het advies van de bedrijfsarts is formeel slechts een advies, maar wordt in de praktijk snel als leidend aangenomen. Dan kan het gebeuren dat met name een medewerker niet openstaat voor het onderzoeken van oplossingen anders dan wat (ze denken dat) er in het advies van de bedrijfsarts staat.

– Als voorbeeld daarvan kwam langs: als een bedrijfsarts in zijn advies rondom verzuim én een (dreigend) arbeidsconflict gespreksbegeleiding, bijvoorbeeld mediation, adviseert, dan is voor een werknemer iets anders dan externe mediation vaak al niet meer bespreekbaar. Dat werkt soms escalatie in de hand, vooral als de leidinggevende en/of HR ook andere, laagdrempeligere manieren om een gesprek aan te gaan willen proberen.

– Het brede publiek legt al snel een verband tussen de term “mediation” en echtscheiding, waardoor het advies daartoe van de bedrijfsarts de werknemer het gevoel geeft dat op exit wordt aangestuurd.

Wie heeft de regie?

– Verzuim van een werknemer wordt (soms) geparkeerd bij HR, zodat de lijn en de werkvloer op afstand komen te staan. Juist de band met leidinggevende in de lijn en collega’s blijkt te helpen bij herstel (bij ziekte). Positieve aandacht richting de zieke werknemer toont betrokkenheid, maar stimuleert ook een gevoel van verantwoordelijkheid: je wordt gemist én jouw afwezigheid heeft effect op de werkdruk van jouw collega’s.

– Bij verzuim vanwege conflict is het soms de vraag of direct contact met de conflictpartij (leidinggevende of collega’s) zinvol is. Sommige organisaties houden strak vast aan de lijn dat een re-integratie-traject / plan van aanpak tussen deze leidinggevende en medewerker dient te worden besproken. Dat kan extra spanningen opleveren. Versterking van positie en veiligheid van werknemer heeft dan prioriteit. Misschien is dan tijdelijk een andere gesprekspartner voor het verzuimgedeelte beter. Bedrijfsarts en/of mediator moet echter ook weer niet meegaan in alle grillen van de zieke werknemer: conflict moet worden geadresseerd door de partijen tussen wie het speelt.

Managen en (goed) conflict managen zijn niet per se hetzelfde

– Managers zijn in het verleden vaak aangesteld op basis van anciënniteit of vakdeskundigheid. Niet omdat zij zo goed zijn als managers. Veel organisaties hebben de laatste jaren ingezet op cultuurverandering. Managers worden geselecteerd op basis van criteria zoals coachend leiderschap, luistervaardigheden en empathie. Ook zittend management kan d.m.v. een management development programma nieuwe handvatten aangereikt krijgen. Conflict en verzuimmanagement vragen aandacht, affiniteit en sterke sturing vanuit de organisatie: deze thema’s vragen om urgentie en daadkracht van alle betrokkenen.

Wordt vervolgd!
Wil je meer weten over deze thema’s of vanuit jouw professionele interesse op de hoogte gehouden worden van andere evenementen op het snijvlak verzuim en conflict op de werkvloer, stuur ons dan een mail!

 

arbeidsmediation

Loslaten en excuses

In de aanloop naar een arbeids- of zakelijk conflict zijn er vaak dingen gezegd, gedaan of juist niet gezegd of gedaan die – tenminste in de ogen van één van de betrokkenen – een excuus noodzakelijk maken. Soms wordt een spijtbetuiging zelfs als harde eis gesteld. Zonder sorry kan er niet over andere onderwerpen gesproken worden. En dat is een lastige. Want als sorry-zeggen móet, is het dan ook een écht gemeend excuus? Wat doe je als iemand jou wel hoort en ziet maar toch niet vindt dat hij of zij ergens schuldig aan is?

Pijn
Als je al langere tijd aangedaan bent door een incident of arbeidsconflict – of een beetje van allebei – dan sta je (vaak) op en ga je naar bed met pijn. Fysieke pijn, van gespannen spieren, migraine of mentale pijn, van afwijzing, ergens niet meer bij horen, en soms schaamte dat je thuis zit.
Terugkijkend denk je dat dat thuiszitten misschien wel te voorkomen was geweest. Het had niet zover hoeven komen. Dat besef is een pijnlijk gegeven. De tijd draai je niet terug. En in de maanden die er sindsdien verstreken zijn, is de onderlinge relatie vaak nog verder onder druk komen staan.

Via via
Als de communicatie dan ook nog via tussenpersonen gaat verlopen, is het wederzijdse begrip vaak ver te zoeken. Soms lijkt het logisch dat de communicatie via derden gaat lopen, bijv. een privacyproof-verslag van de bedrijfsarts of formele uitwisseling van een visie op reïntegratieverplichtingen door betrokken juristen/HR. En toch is het gevolg vaak verharding en verdere verwijdering. Niet voor niets luidt het gezegde: Uit het oog, uit het hart.

Overleven
Een logisch gevolg van conflict en spanning is dat je brein in stand ‘overleven in crisis’ gaat. Daarin worden keuzes en situaties, onder invloed van stresshormonen steeds zwart/witter.
In mediation zoeken we naar ruimte. Ruimte voor twee verhalen, en meer grijstinten. Naar écht luisteren. Dat kan heel veel opleveren, zo blijkt bijv. uit deze TedX talk over communicatie door professor William Ury van Harvard University.

Oké, er wordt geluisterd, en dan?
De mediation start met twee verhalen. Het kan zijn dat jullie het vervolgens eens worden over de gang van zaken in het verleden. Soms blijft het ook bij twee visies over hoe jullie tegen over elkaar zijn komen te staan.

En dan is de grote vraag, hoe komen jullie uit de impasse?

Wat is er nodig én mogelijk om weer vooruit te gaan?

Een eerste mediation-sessie gaat vaak over pijn, boosheid en teleurstelling. Maar na die eerste verkenning groeit vaak de wens om weer in beweging te komen. Om daadwerkelijk te gaan praten over oplossingen.
Dan kan zo’n oorspronkelijke eis van éxcuus de voortgang in de weg zitten.
Als mediator zullen we niemand dwingen om afstand te nemen van iets dat wezenlijk belangrijk wás.
Tegelijkertijd durven we wel – soms in een één op één moment – te vragen wat er voor straks wezenlijk belangrijk ís.

Aandacht helpt loslaten

Vaak blijkt dan dat het feit dat er in een rustige situatie aandacht is geweest voor het verhaal van pijn, schaamte, frustratie en verlies genoeg is om dat wat was los te laten. Het is gezien, en daarmee niet langer ontkend. Daardoor kan weer concreet gesproken worden over de toekomst. De spierpijn en kaakkramp verdwijnen en er gaat er weer energie stromen.

Dat kantelpunt – in de veilige ruimte en de aandacht in een mediationtraject – gunnen wij iedereen in conflict.

Herkenbaar?
Zit jij al een tijdje vast in een professionele relatie die niet meer werkt? Is er sprake van ziekte of dreigend verzuim of gewoon heel veel spanning door dreigend conflict? Zoek jij naar oprechte excuses?

Kom in actie voordat er meer stuk is dan je lief is. Daar kunnen wij je op verschillende manieren bij ondersteunen.  Neem gerust contact met ons op of lees hier eerst meer over onze diensten.

• Conflictcoaching
• Dialoogbegeleiding
• Arbeidsmediation

website rijksoverheid

De gevolgen van de WAB – overzicht voor arbeidsmediators

Onze stagiaire Aniek is afgestudeerd jurist en heeft de afgelopen weken voor ons de gevolgen van de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) voor de arbeidsmediationpraktijk op een rijtje gezet. Net als vele arbeidsrechtadvocaten zijn wij heel benieuwd wat deze relatief snelle en grote aanpassingen in de wet, de inkt van de voorganger  Wet Werk en Zekerheid (WWZ) heeft amper tijd gehad om te drogen, voor effect zal hebben in de praktijk.

Brengt deze wet de zo gewenste helderheid en dus minder conflict? Of zal deze wet, net als elke wet, maar voor een klein deel van de werkgevers en werknemers uitsluitsel geven, en blijft stevig onderhandelen en goed in gesprek blijven het devies om de relatie gezond te houden?

Als gespecialiseerde mediators (en juristen) zien wij dat de juridische weg vaak niet de meest effectieve weg is om een relatie constructief en effectief te onderhouden én, indien nodig, te beëindigen. Wij hopen dat naast de aandacht voor de WAB ook nut en noodzaak van mediation in arbeidsrelaties steeds meer gemeengoed zal worden.

We gaan het zien het komende jaar! En dan nu, het overzicht van de aankomende veranderingen door Aniek Bakker.

De Wet Arbeidsmarkt in Balans
Aandachtspunten voor de arbeidsmediator

De regels rond arbeidscontracten en ontslag gaan veranderen per 1 januari 2020. Straks geldt niet langer de Wet Werk en Zekerheid (WWZ), maar de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB). De WAB moet vaste contracten aantrekkelijker maken voor werkgevers en flexibele arbeid meer zekerheid bieden. De kloof tussen vaste contracten en flexibele contracten zal hierdoor minder groot worden. Zo gaat de WW-premie voor werknemers met een vast contract omlaag, wordt een nieuwe ontslaggrond geïntroduceerd, verandert de berekening van de transitievergoeding en wordt de ketenregeling aangepast. Daarnaast verandert de positie van de payrollwerknemers en de oproepkrachten. Deze maatregelen zijn dwingend van aard en daarom ook leidend bij het opstellen van een vaststellingsovereenkomst in een exit-mediation. Wat betekent de invoering van de WAB voor de mediation-praktijk? Een arbeidsmediator hoeft de WAB niet volledig in de vingers te hebben, maar het is wel van belang om bekend te zijn met de belangrijkste veranderingen en het daarbij behorende jargon. In deze bijdrage zullen we daarom stilstaan bij deze veranderingen en de vermoedelijke effecten hiervan in exit-mediations.

De transitievergoeding
De werkgever is de werknemer een transitievergoeding verschuldigd in het geval dat de werkgever het arbeidscontract opzegt. De werknemer heeft voortaan recht op transitievergoeding vanaf de eerste werkdag (dus ook tijdens de proeftijd). De werknemer krijgt straks voor elk dienstjaar 1/3 maandsalaris. Voor het resterende deel geldt de formule: (bruto salaris ontvangen over resterende deel arbeidsovereenkomst / bruto maandsalaris) x (1/3 bruto maandsalaris /12). De opbouw van de transitievergoeding is gelijk voor alle werknemers ongeacht hun leeftijd, soort dienstverband of de duur van het dienstverband.
Het wordt vanaf 1 januari goedkoper om vijftigplussers en werknemers met een dienstverband langer dan tien jaar te ontslaan (en wellicht aantrekkelijker om vijftigplussers aan te nemen). Onder de WWZ kregen deze werknemers namelijk een transitievergoeding die opgebouwd is uit één maandsalaris per dienstjaar.

N.B.: let op, het staat partijen die onderhandelen over een ontslagvergoeding als onderdeel van een vaststellingsovereenkomst met wederzijds goedvinden vrij om af te wijken van deze berekening.

De cumulatiegrond of i-grond
Het Nederlandse ontslagrecht kent momenteel acht wettelijke ontslaggronden. Deze zijn limitatief. De acht ontslaggronden zijn:
– bedrijfseconomisch ontslag (a-grond)
– langdurige arbeidsongeschiktheid (b-grond)
– frequent ziekteverzuim (c-grond)
– disfunctioneren (d-grond)
– verwijtbaar handelen of nalaten (e-grond)
– werkweigering wegens gewetensbezwaar (f-grond)
– verstoorde arbeidsverhouding (g-grond)
– ontslag wegens een restgrond (h-grond)

In het ontslagrecht zijn twee routes mogelijk: ontslag via het UWV of ontslag via de kantonrechter. De route loopt via het UWV in het geval dat sprake is van ontslag na langdurige arbeidsongeschiktheid of bedrijfseconomisch ontslag. De kantonrechter spreekt zich uit over de overige gronden. Vanaf 1 januari kan de kantonrechter op grond van de door de WAB geïntroduceerde i-grond of cumulatiegrond twee of meerdere ontslaggronden combineren. De kantonrechter kan een extra vergoeding naast de transitievergoeding toekennen indien het arbeidscontract beëindigd wordt volgens de cumulatiegrond. Deze extra vergoeding is maximaal vijftig procent van de transitievergoeding. Het wordt interessant om te zien hoe deze cumulatiegrond in de praktijk zal uitwerken. Wordt de gang naar de rechter hierdoor
aantrekkelijker? Gaat de discussie over de i-grond meespelen in de discussie over ontslagvergoedingen bij exit-mediations?

De WW-premie
Het moet voor werkgevers aantrekkelijker worden om meer werknemers een vast contract aan te bieden. De werkgever betaalt daarom vanaf 1 januari 2020 een lage WW-premie voor werknemers met een vast contract en een hoge WW-premie voor werknemers met een flexibel contract (alle andere dienstverbanden anders dan het dienstverband voor onbepaalde tijd).

De ketenbepaling
De ketenbepaling bepaalt wanneer elkaar opeenvolgende tijdelijke arbeidscontracten overgaan in een vast contract. Vanaf 1 januari 2020 kunnen werkgever en werknemer drie tijdelijke contracten in maximaal drie (nu twee jaar) aangaan. Het vierde contract is dan een vast contract. De pauze tussen de contracten blijft maximaal zes maanden. Bij tijdelijk terugkerend werk dat maximaal negen maanden per jaar kan worden gedaan geldt een maximum van drie maanden. De CAO mag in het voordeel van de werknemer afwijken van de ketenbepaling.

De positie van payrollwerknemers of uitzendkrachten
Een payrollwerknemer of uitzendkracht is in dienst van het payroll- of uitzendbedrijf, maar werkzaam bij een ander bedrijf (de inlener). Vanaf 1 januari 2020 krijgt de payrollwerknemer of de uitzendkracht dezelfde rechtspositie en arbeidsvoorwaarden als werknemers die in dienst zijn bij het bedrijf. In het geval dat het bedrijf geen mensen in dienst heeft en alleen werknemers inleent, gelden vergelijkbare arbeidsvoorwaarden van de desbetreffende sector.

Oproepovereenkomsten
Een oproepovereenkomst wordt in de wet gedefinieerd als een overeenkomst waarbij 1) de omvang van de arbeid niet is vastgelegd als één aantal uren per tijdseenheid van ten hoogste een maand of ten hoogste een jaar en het recht op loon van de werknemer gelijkmatig is gespreid over die tijdseenheid of 2) de werknemer geen recht heeft op het naar haar tijdruimte vastgestelde loon als hij niet gewerkt heeft. Ingevolgde de WAB moet een werkgever de werknemer met een oproepovereenkomst minimaal vier dagen van te voren oproepen (in de CAO mag van dit minimum afgeweken worden). De werknemer is verplicht om te reageren op deze oproep en indien de oproep binnen deze vier dagen wordt ingetrokken of gewijzigd, heeft de werknemer recht op loon voor de uren waar hij in eerste instantie voor was opgeroepen. Daarnaast moet de werkgever de oproepkracht met één jaar dienstverband een aanbod doen tot arbeidsovereenkomst met het gemiddeld aantal gewerkte uren van het voorgaande jaar. Indien de werkgever dit nalaat heeft de oproepkracht recht op loon over het gemiddeld aantal uren.

Gevolgen van de WAB in mediation / exit-onderhandelingen
We weten inmiddels welke wetswijzigingen de WAB met zich meebrengt, maar het is nog afwachten hoe de praktijk er uit gaat zien.

Is de WAB een voedingsbodem voor conflict of zorgt deze juist voor minder conflict door verduidelijking van de wetgeving ten opzichte van de WWZ?

Minder discussie over vertrekpremie?

De berekening van de transitievergoeding op grond van de WAB is in ieder geval helder en zal naar verwachting niet leiden tot extra conflict en daardoor meer mediations. Het lijkt een gevalletje ‘pech’ voor de werknemer indien de werkgever het arbeidscontract in 2020 beëindigt en niet in 2019. In het eerste jaar na de invoering van de WWZ waren werkgevers nog wel eens bereid om de voordelen uit het oude systeem te gebruiken bij de beëindiging van het arbeidscontract indien de werknemer akkoord ging met ontslag met wederzijds goedvinden. Het is mogelijk dat dit ook gebeurt na de invoering van de WAB.

De werkgever kan de berekening van de transitievergoeding op grond van de WWZ gebruiken om het voor de werknemer aantrekkelijker te maken om te vertrekken.

In mediation nemen partijen de hoogte van wettelijke transitievergoeding vaak als startpunt bij de onderhandeling over een vertrekvergoeding. Bij een ontslag met wederzijds goedvinden kan echter vrijelijk worden afgeweken van de wettelijke transitievergoeding.

Flex meer vast en dan?

En hoe zit het met de oproepkrachten? Zullen we straks meer werknemers met een flexibel contract treffen aan de mediationtafel?

De werkgever is straks door de WAB aan meer regels gebonden. Hierdoor zijn oproepovereenkomsten minder flexibel. Een oproepovereenkomst kan na één jaar vervangen worden door een tijdelijk arbeidscontract. In geval van verzuim en/of conflict is het voor de werkgever een kwestie van wachten tot het tijdelijke arbeidscontract afloopt. De kosten van mediation zullen voor werkgever in veel gevallen niet direct opwegen tegen de baten, dat neemt niet weg dat de re-integratie-verplichting wel blijft bestaan in geval van verzuim.

Minder mediaten door cumulatiegrond?

Ook rijst de vraag of werkgevers weer sneller een ontbindingsverzoek zullen indienen door de toegevoegde cumulatiegrond. Onder de WWZ werd een ontbindingsverzoek alleen goedgekeurd indien één van de aangedragen ontslaggronden volledig vervuld was. Voor werkgevers was het indienen van een ontbindingsverzoek een risicovolle onderneming, want de kans op succes was klein. Na de invoering van de WWZ zagen we zowel een stijging in het aantal afgewezen ontbindingsverzoeken (voor WWZ 9%, na WWZ 36%) als een daling in het aantal ingediende ontbindingsverzoeken.

De route naar ontslag ten tijde van de WWZ was veelal via beëindigingsovereenkomsten, wat volgens veel arbeidsmediators tot een toename van het aantal mediationtrajecten leidde.

Door de invoering van de WAB kan de kantonrechter straks twee of meerdere ontslaggronden combineren en dit zou ontslag eenvoudiger moeten maken. Betekent dit dat de werkgever weer eerder de ontslagroute via de kantonrechter kiest? Ontslag via de kantonrechter wordt wellicht eenvoudiger door de invoering van de WAB.

Maar!

Mediation heeft meer voordelen dan de gang naar de (kanton-)rechter! In mediation hebben partijen zelf invloed op de oplossing van het geschil en zijn zij niet overgelaten aan het oordeel van de kantonrechter. Vaak kunnen werkgever en werknemer binnen een week terecht aan tafel bij de mediator en is een traject binnen vier tot zes weken afgerond, voor de helft van de tijd en kosten die gemoeid zijn bij een juridische procedure.
Ook preventieve inzet van mediation biedt een kansen om spanning tussen werkgever en werknemer vroegtijdig uit de lucht te halen. Mediation is niet verplicht, maar kan een uitstekende basis bieden om de arbeidsverhouding tussen werknemer en werkgever duurzaam te herstellen, zodat de stap naar de kantonrechter geen ‘moeten’ meer is.

Kortom: de nieuwe wetswijzigingen hebben de nodige gevolgen voor werkgevers en werknemers, de voordelen van mediation in arbeidszaken blijven onveranderd groot!

Door: Aniek, jurist en stagiaire bij Mediation Amsterdam

conflict-coaching

Vastgelopen en nu?

Vastgelopen. Alweer. Of juist totaal onverwacht.
Met piepende remmen en een harde knal, chaos en conflict onvermijdelijk.
of juist als een langzaam dovende kaars. Het wordt donker en stil.

Wat nu?
Elke conflictsituatie is anders. Ieder mens heeft zijn eigen overlevingsstrategie.
Vechten, vluchten of bevriezen, de bekende conflict-reacties.

Rode draad
We zien bij intakes mensen die boos zijn, of juist bang. Verdrietig of zwaar gestrest.
Bij sommige mensen vertaalt conflict zich in fysieke klachten; slapeloosheid, maagklachten en hoofdpijn.
Anderen hebben het eerder mentaal zwaar; een kort lontje, verminderde concentratie en nergens zin in. Er lijken ook overeenkomsten bij de mensen die bij ons aankloppen: verwarring en een gevoel van urgentie. “Ik moet iets, ik wil iets, maar ik weet niet hoe”. Dreigt verzuim, dan is het verstandig om snel contact op te nemen met de bedrijfsarts. Die kan jou en eventueel je werkgever tips geven zodat jij niet uitvalt.

Samen zoeken naar oplossingen
Vanuit Mediation Amsterdam zien we dat de meeste oplossingen voor ‘gedoe’ op de werkvloer gevonden worden als mensen weer met elkaar in gesprek gaan. Een paar simpele tips kunnen je al een heel eind op weg helpen: download hier gratis onze “Tips voor Lastige Gesprekken”.
Maar, dat gezamenlijke gesprek niet altijd een logische eerste stap. Soms wil de ander niet, of ben je er zelf nog niet aan toe.

Wat er dan nodig is…
Vaak is er eerst duidelijkheid nodig. Over je eigen positie, waar je aan wilt werken, wat je nodig hebt. Welke risico’s wil je nemen, is er een alternatief? Zegt het conflict en het vastlopen op het werk iets over jou, en jouw verlangens, of is het echt alleen verbonden aan de relatie met die ene collega’s of de cultuur op het werk? Is er meer aan de hand?

Conflict-coaching is geen therapie. Wel is het een mooi hulpmiddel voor professionals die vastlopen en zelf aan de slag willen en oplossingen willen creëren.

Wat doen wij dan?
We vragen door naar conflictstijlen en eerdere vergelijkbare situatie, maar we zien onszelf vooral als gelijkwaardige sparring-partner. Samen werken we met onze cliënt naar een strategie toe. Of een stappenplan. Hoe je het beestje ook wilt noemen.
Jij levert de inhoud, en je conflict-coach de kennis van conflictdynamiek en communicatiepatronen.
Dat levert prachtige gesprekken op. En hele concrete resultaten. In 1, 2 of maximaal 3 gesprekken aan de slag. Van chaos en ongemak naar heldere, concrete en haalbare plannen om weer in beweging te komen. En vooral: lucht! Ruimte in je hoofd en houvast.

Zit jij een lastig parket en lijkt zo’n sparsessie je wel wat? Op onze pagina conflict-coaching vind je meer informatie of neem contact op voor een gratis kennismakingssessie.

De Oplossingenwinkel

Hoe een klein idee uit de hand kan lopen!

Het zal niemand ontgaan zijn dat Mediation Amsterdam staat voor oplossingen. Op mijn visitekaartje staat de slogan: samen op zoek naar de beste oplossing voor uw conflict. En in de praktijk is dat ook wat ik dagelijks doe: mensen in mediation of coaching helpen zoeken naar passende oplossingen.

Ambitie
Maar eigenlijk wil ik nog veel meer mensen bereiken en conflictvaardig maken. Want wat maken we er soms een zooitje van als mensen onder elkaar!

Ergens dit voorjaar sprak ik Anouk van der Jagt, een bevriende mediator. Zij is eigenaar van Fifty Fifty Mediation,  gespecialiseerd in familiemediations / echtscheidingen. Anouk is net als ik niet alleen professioneel MfN mediator.  Wij zijn ook actief als (vrijwillig) buurtbemiddelaar. Voor Stichting Beter Buren. Tijdens een kop koffie bedachten we hoe tof het zou zijn als meer mensen in  staat zouden zijn om effectief om te gaan met conflicten. Of op tijd hulp inroepen als ze dreigen vast te lopen in conflict.

Maar hoe breng je dat bewustzijn op de bühne? Met een beetje tweeten en bloggen bereik je maar beperkt aantal mensen. (Tenzij je natuurlijk een treitervlog start, maar laten we dat effect nou net niet ambiëren ;-)).

De Oplossingenwinkel!
Om een nog langer verhaal kort te maken, we zijn inmiddels een paar maanden en het nodige bloed, zweet en tranen verder. En deze week is het zover: van 5 tot en met 8 oktober openen wij een Oplossingenwinkel! Op het Buikslotermeerplein, het centrale winkelcentrum in Amsterdam Noord. Met een hele groep ondernemende Amsterdammers gaan we een positieve & praktische manier aan de slag met conflict. Zo zijn er gratis workshops, een documentaire over herstelrecht, kun je daten met een rechter en is er coaching in een caravan. Maar ook Kung Fu voor beginners, een sessie fotografie & conflict voor jonge pubers, speel een potje ruziekwartetten. En is is nog veel meer. Namens Mediation Amsterdam geef ik ook een workshop over voorkomen en oplossen van team- en arbeidsconflicten. Kom langs op donderdag 6 oktober vanaf 14.00 als je meer wilt weten over arbeidsmediation. Of juist zelf aan de slag wilt en op zoek bent naar praktische tips en een goed gesprek over zakelijke/werkgerelateerde problemen.

Kom ook!
Wil jij aan de slag met oplossingen? Zelf een mooi verhaal over conflicten delen of behoefte aan een goed gesprek? Kom langs, van woensdag 5 t/m 8 oktober, Buikslotermeerplein 15 – 17 ( In de Modestraat). Helemaal gratis. Voor jong & oud. Meer informatie: www.facebook.com/oplossingenwinkel

leren van successen

Leer van je successen

De mens is van nature geneigd om het te hebben over hoe het niet moet, wat je niet wilt en we worden al vanaf jongs af aan uitgedaagd om ’te leren van je fouten’. Vandaag kreeg ik dankzij mijn mediation intervisie groep het inzicht dat het veel krachtiger is om te leren van je successen en van die van je collega’s.

Welke mediation was de afgelopen periode een ‘pareltje’? Wat gebeurde er dan? En veel belangrijker, wat deed je als mediator, waardoor de mediation succesvol werd? Welke vraag stelde je, welke houding had je, wat was jouw rol daarin? Als je dat helder hebt, heb je een potentiele succesformule ook voor een volgende mediation.

In mijn geval staat mij een mediation voor ogen waar twee collega’s goed voor ogen hadden wat hun verschillen waren, wat hen verdeeld hield en waarom het allemaal niet lukte en ook allemaal wel nooit zou lukken, die samenwerking. De situatie was op het werk hoog opgelopen en andere interventies hadden nog niet gewerkt. In de voorgesprekken hadden zij mij 1-op-1 in vertrouwen hierover geïnformeerd.

Mijn openingsvraag in de mediation, die ik best spannend vond om te stellen, was:
‘Wat bindt jullie ten diepste?’

Het bleef stil. Een dergelijke vraag hadden ze niet verwacht. Het werd echt ongemakkelijk stil. Er kwam voorzichtig oogcontact. Een van beiden ging praten en binnen 5 minuten lag het patroon waarin zij elkaar gevangen hielden op tafel. Een uur later hadden zij oplossingen voor de toekomst bedacht.

Met recht een pareltje. Dankzij mijn intervisiegroep ben ik herinnerd aan dit succes. En mijn goede voornemen voor 2014 is, om meer van dit soort spannende vragen te stellen.

Ik wens u allemaal fijne feestdagen en een gezond en ook een beetje een spannend nieuw jaar toe.

HR moet het conflict opzoeken…en daardoor: besparen!

Ik pleit voor een actievere, persoonlijkere en oplossingsgerichtere interventie vanuit HR / Personeelszaken.

Hoe vaak heb ik bij mediations niet gedacht: als partijen toch maar eerder aan mijn tafel waren geweest, dan…

Het komt wat mij betreft tè vaak voor dat een medewerker al langer dan 6 maanden ziek thuis is, voordat er een echte dialoog wordt opgestart. De ziekte is vaak een combinatie van medische verschijnselen, aangevuld met onbegrip of onjuiste aanpak vanuit de werkgever. Een conflict komt er dan als het ware achteraan.

Als ze dan uiteindelijk bij mij als mediator aan tafel zitten, is vaak de enige mogelijkheid nog om uit elkaar te gaan, ‘want er is al te veel gebeurd’. Dat betekent dat er gedurende die ziekteperiode: salaris is doorbetaald, mogelijk een vervanger is ingehuurd, en er alsnog een overeen te komen beëindigingsvergoeding betaald wordt. En last but not least: een medewerker die veel te lang van de arbeidsmarkt is geweest, is vaak ook erg onzeker geworden en daardoor -nog- niet klaar om actief een nieuwe toekomst op te zoeken.

Dat moet toch anders kunnen.

Een HR-adviseur die een actieve interventie doet, gericht op dialoog, twee-richting, en daarbij de ‘regels’ van mediation zoveel als mogelijk in acht nemend. Als HR het -latente- conflict opspoort en gewoon de betrokkenen eens voor een goed gesprek uitnodigt, kan er heel wat geld en leed bespaard worden. En hoe begeleid je dan zo’n gesprek? Hoe zorg je ervoor dat iedereen zich gehoord voelt en de werkelijke belangen, zorgen en wensen op tafel komen? Door mediationvaardigheden toe te passen. Ik leer het u graag.

De eerstvolgende 2-daagse training voor HR-adviseurs staat gepland voor 28 november en 16 december in Amsterdam. Meer informatie vind u hier, of neem meteen contact  met mij op.

 

Waar blijft de waardering voor de werknemer?

Onlangs onderzocht FNV Bondgenoten hoe werknemers hun eigen werk waarderen. Zij mochten zich uitspreken over de kwaliteit van hun baan, hun werkgever en manager en over hun collega’s. Het volgende viel mij op in het kader van ‘waar kan nou een conflict en/of weerstand ontstaan’.

Wat mij betreft is het (bijna) vanzelfsprekend dat er nu minder doorgroei- en opleidingsmogelijkheden zijn, immers, het economische tij is zwaar en bedrijven krimpen noodgedwongen. En ja, dat treft medewerkers en dat zie je terug in het onderzoek.

Wat mij ècht opviel, is dat 25 tot 40% van de respondenten weinig tot geen waardering van de leidinggevende ervaart. Directies en managers hebben weinig aandacht voor werknemers. Gelukkig overigens heeft men wel steun van eigen collega’s.
(https://www.fnvbondgenoten.nl/nieuws/perskamer/pers/persarchief/2013/maart/581788-werknemers_willen_meer_waardering_voor_hun_werk/)

Nou kan het natuurlijk zijn, dat er medewerkers zijn die geen waardering verdienen, omdat zij simpelweg niet genoeg hun best doen of niet goed genoeg zijn in hun functie. Dat zal echter niet gelden voor zo’n grote groep respondenten (25-40%). Waardering geven kost toch niets? Waardering in bijv de vorm van een compliment geven, een open werkoverleg houden of simpelweg interesse tonen in de ander levert onnoemlijk veel op:

  • een goed gevoel voor de leidinggevende zelf, die de waardering toont
  • medewerkers die zich meer gezien en gehoord voelen
  • een prettiger sfeer in het team
  • je wordt of blijft toegankelijker voor je team als leidinggevende
  • lagere drempel om zaken bespreekbaar te maken
  • meer informatie over de gang van zaken, zoals signalen ter verbetering

En zou het heel misschien mogelijk zijn dat bovenstaande (ongetwijfeld onvolledige) lijst bijdraagt aan een positief resultaat voor de organisatie?

Tips voor werkgever bij conflict

Een conflict zit in een klein hoekje

‘Een ongeluk zit in een klein hoekje’, nou een conflict ook, kan ik u vertellen. Deze blog is minder ‘neutraal’ dan je van mij als mediator mag verwachten, het betreft dan ook de ervaring van een van mijn beste vriendinnen en ik ken in dit geval slechts één kant van het verhaal. Echter, het eindigt met nuttige tips voor werkgevers!

De casus

Vriendin, gefingeerde naam Anna, werkt nu bijna een jaar voor een bedrijf in een buitendienstfunctie. Ik hoorde één en al enthousiasme en gedrevenheid gedurende het jaar, waarbij overuren werden gemaakt en mooie resultaten behaald. Totdat Anna onlangs bij haar manager werd geroepen en te horen kreeg dat zij al die tijd teveel loon uitbetaald had gekregen. Een nare fout, die de salarisadministratie nooit had opgemerkt en Anna ook niet. Haar manager maakte er een pittig gesprek van door Anna te beschuldigen dat dit diefstal van de werkgever is en dat Anna hierover bewust niets gemeld zou hebben. Haar integriteit werd betwist. Hoewel Anna zichzelf nu natuurlijk verwijt dat zij het zelf niet eerder had gezien, was de beschuldiging wat haar betreft volledig misplaatst.

Opgelost?

Ondanks de enorme krenking die is ontstaan door deze beschuldiging heeft zij na het gesprek nagedacht over hoe deze kwestie op te lossen, en voorstellen gedaan. Bijvoorbeeld door het teveel betaalde deels te compenseren met haar overuren, en/of de rest in zoveel maanden terug te betalen als waarin het teveel betaalde is ontstaan.

Sluimerend verzuim

Het bijzondere – en tegelijkertijd het voor mij als mediator herkenbare patroon – is, dat de krenking die de werkgever veroorzaakte dieper en dieper is gaan zitten bij Anna als werknemer. De werkgever voelt dit totaal niet aan. Hij maakt er meer en meer een zakelijke kwestie van met lastige mails en brieven. Het gevolg is dat Anna uitvalt met burnout-achtige kenmerken. Terwijl er verder van een burnout (vermoed ik) geen sprake is. Ziekmelding, tijd tikt door en de dialoog is ver te zoeken. Het vertrouwen in elkaar raakt zoek en de enige uitkomst lijkt nu nog ontbinding van de arbeidsovereenkomst.

Dit alles gebeurde in drie weken tijd, met een werknemer die prima functioneerde en mooie prestaties neerzette.

Impact

Een werkgever realiseert zich niet wat een enorme impact zo’n gebeurtenis heeft in het privé-leven van een medewerker. Maar los daarvan, wat is het effect hiervan op de werkgever?

  • Ze raken een ingewerkte, ambitieuze en enthousiaste medewerker kwijt
  • Met een beetje pech moeten er juridische kosten gemaakt worden en innen ze het teveel betaalde loon niet terug
  • Loondoorbetaling gedurende de periode van ziekte waar geen arbeid tegenover staat
  • Een onduidelijke situatie, collega’s beginnen te roddelen en raken gedemotiveerd
  • Van de een op de andere dag worden klanten niet bediend, mails niet beantwoord

Kortom: ik zie alleen maar verliezers. Zo zonde.

Mag je dan als werkgever niet twijfelen aan de integriteit van een medewerker? Natuurlijk wel, alleen:

  • Blijf een open houding houden: laat ruimte over voor de kans dat je toch een verkeerde conclusie hebt getrokken
  • Realiseer je dat iets anders kan zijn dan wat het lijkt
  • Blijf in dialoog en geef de medewerker ruimte voor zijn/haar verhaal
  • Probeer in je (open) vragen zo min mogelijk beschuldiging te laten doorklinken. Niet: “Waarom heb je die overbetaling nooit gemeld?”, maar bijvoorbeeld: “Hoe kijk jij er tegenaan dat deze fout zo lang heeft kunnen doorgaan?”
  • Denk oplossingsgericht. Je bereikt niet heel veel met door-analyseren hoe het zo heeft kunnen komen. Je bereikt meer met het zoeken naar een oplossing voor de situatie.
  • En als laatste: durf excuses te maken aan je werknemer als je toch te hard bent geweest in je oordeel.