Het is vandaag 10 december, de universele dag van de mensenrechten.

70 jaar geleden tekenen wij – althans, de Verenigde Naties – een Statuut  waarmee we optekenden over welke basisrechten ieder mens, ongeacht herkomst, geslacht, leeftijd, geaardheid, geloof, beschikt. Voorbij grenzen en verschillen. Ze zijn van én voor ons allemaal.

Nu staan deze basisrechten wereldwijd flink onder druk.

Niet alleen in landen met dubieuze regimes en conflicthaarden, maar ook hier. Het afgelopen jaar ontaardde de discussie over vrijheid van meningsuiting en het recht op demonstreren in felle verbale geweldpleging. Op twitter, op Facebook, maar ook fysiek.

We lijken elkaar rechten te willen ontnemen. Bestrijden elkaar van mens tot mens. Mijn recht is meer waardevol dan dat van jou. Mijn mening telt zwaarder dan die van een ander.

En precies dat maakt ons kwetsbaar voor steeds grotere onderlinge verwijdering en uiteindelijk conflicten. Als samenleving. Als (groot-)ouders van onze kinderen. Als buren. Als professionals in een werkend Nederland.

Want gun je een ander geen fundamentele vrijheid om zijn of haar leven in te richten en te vormen zoals hij of zij dat wil, waarom zou een ander jou dan wel die ruimte en rechten moeten geven?

Mensenrechten zijn wederkerig. En hoe universeel ook, zij vragen van elk mens ook commitment. Off- en online, op het werk, op straat en op school. Wees allemaal een beetje mediator.

Geef elkaar de ruimte, luister en sta op tegen onrecht. 365 dagen per jaar.

Zelf last van een explosieve situatie in je familie, in de buurt of bij een organisatie waar je bij betrokken bent? Lees op hier onze 8 tips voor de ‘Doe-’t’-Zelf-bemiddelaar