Onlangs onderzocht FNV Bondgenoten hoe werknemers hun eigen werk waarderen. Zij mochten zich uitspreken over de kwaliteit van hun baan, hun werkgever en manager en over hun collega’s. Het volgende viel mij op in het kader van ‘waar kan nou een conflict en/of weerstand ontstaan’.

Wat mij betreft is het (bijna) vanzelfsprekend dat er nu minder doorgroei- en opleidingsmogelijkheden zijn, immers, het economische tij is zwaar en bedrijven krimpen noodgedwongen. En ja, dat treft medewerkers en dat zie je terug in het onderzoek.

Wat mij ècht opviel, is dat 25 tot 40% van de respondenten weinig tot geen waardering van de leidinggevende ervaart. Directies en managers hebben weinig aandacht voor werknemers. Gelukkig overigens heeft men wel steun van eigen collega’s.
(https://www.fnvbondgenoten.nl/nieuws/perskamer/pers/persarchief/2013/maart/581788-werknemers_willen_meer_waardering_voor_hun_werk/)

Nou kan het natuurlijk zijn, dat er medewerkers zijn die geen waardering verdienen, omdat zij simpelweg niet genoeg hun best doen of niet goed genoeg zijn in hun functie. Dat zal echter niet gelden voor zo’n grote groep respondenten (25-40%). Waardering geven kost toch niets? Waardering in bijv de vorm van een compliment geven, een open werkoverleg houden of simpelweg interesse tonen in de ander levert onnoemlijk veel op:

• een goed gevoel voor de leidinggevende zelf, die de waardering toont
• medewerkers die zich meer gezien en gehoord voelen
• een prettiger sfeer in het team
• je wordt of blijft toegankelijker voor je team als leidinggevende
• lagere drempel om zaken bespreekbaar te maken
• meer informatie over de gang van zaken, zoals signalen ter verbetering

En zou het heel misschien mogelijk zijn dat bovenstaande (ongetwijfeld onvolledige) lijst bijdraagt aan een positief resultaat voor de organisatie?