Tag Archief van: autisme

vrijheid en mediation

Vrijheid

5 mei, Bevrijdingsdag 2021. We vieren deze dag vandaag maar heel beperkt. Corona houdt ons weg van grote evenementen en ook het weer zit niet mee.

Voor velen is het vandaag een reguliere werkdag, ondanks de betekenis die vrijheid heeft, en de prijs die er betaald is, en nog steeds betaald wordt voor vrijheid wereldwijd.

Herdenken

Als kleindochter van twee verzetsstrijders, zus van twee beroepsmilitairen en vrouw van een man die zelf opgroeide in een oorlog, heeft 4 mei betekenis. Ik voed mijn kinderen op met 2 minuten stilte om acht uur ’s avonds. Samen hadden we gisteren een mooi gesprek na het kijken naar de herdenking op de Dam over waarom we herdenken en hoe het kan dat het verzetswerk van vrouwen zo lang ondergewaardeerd bleef.

Maar hoe geven we vandaag betekenis aan vrijheid?

Ik keek net de beeldschone en tegelijk schrijnende Oscar-winnende korte film ‘The Silent Child’ (hieronder te zien op Youtube). Deze gaat niet over oorlog, maar over een klein, doof meisje in een horende wereld. Haar moeder heeft buitengewoon veel moeite met het accepteren dat communicatie voor haar dochter een andere vorm heeft dan bij ‘normale’ kinderen. Met het gevolg dat ze haar dochter passende hulp ontzegt, en haar gevangen houdt in een horende wereld.

De film greep me aan. Ik heb drie slimme (overigens horende) kinderen, waarvan er een de diagnose autismespectrumstoornis heeft. Ook voor dit kind is soms een aanpassing nodig. Communicatie verloopt soms anders dan bij andere kinderen, en daar lopen wij, als ouders, leerkrachten en andere volwassenen er omheen regelmatig op vast.

Het hebben van een kind dat ‘anders’ is, brengt ook angsten met zich mee. Ik kon me zeker ook identificeren met de ‘kille’ moeder van het verhaal. Ik wil mijn kind soms ook duwen en pushen. Om maar zo normaal mogelijk te doen. Ik heb niet altijd voldoende geduld en lig soms ’s nachts wakker. Gaat dit kind dezelfde kansen krijgen als ieder ander kind? Is de maatschappij klaar voor de aanpassingen die soms nodig zijn om te zorgen dat dit kind, straks volwassenen, volwaardig mee kan draaien?

Is er ruimte voor elke vorm van ‘zijn’ in ons land anno 2021?

Misschien is vrijheid wel zorgen dat een ieder de ruimte krijgt om te communiceren. Dat we elke dag weer onze stinkende best doen om te luisteren. Een vorm te vinden om elkaar te bestaan. Elkaar zien, horen en de hand reiken. Over grenzen, beperkingen, kleur en seksuele, gender- of religieuze identiteit heen. Als mediator zie ik hoe moeilijk het kan zijn, om voorbij je eigen angsten, oordelen en bezorgdheid ruimte te maken voor het verhaal van de ander. Zonder je aangevallen of afgewezen te voelen. Toch blijkt er voorbij de eerste emoties vaak veel meer onderlinge herkenning en begrip dan vooraf gedacht.

Terugkomend op de vraag naar de betekenis die ik wil geven aan vrijheid:

Elkaar kunnen en mogen ontmoeten in ons menszijn.

Dat is voor mij vrijheid.

autismevriendelijke coaching

Stigma’s op de werkvloer – autisme

Stigma’s en zorgen: diagnoses op de werkvloer.

Een persoonlijk blog vandaag mét ook een oproep: help mij om mijn afstudeerproject “Tips voor een betere dialoog op het werk bij autisme” te schrijven.

Laat ik beginnen met iets delen: een aantal leden van mijn gezin hebben een diagnose volgens het grote handboek van de psychiatrie: DSM-V. Eén van die diagnoses bij mij thuis is autisme. Toen wij en leerkrachten – na vooral moeilijkheden op school  – begrepen dat ons kind bij een andere aanpak beter gedijde, was dat een opluchting en een nieuwe zorg ineen.

Dubbele gevoelens

“Fijn”: handvaten en praktische tips . Wij hebben o.a. enorm veel gehad aan Luna Beukema van het Autisme Steunpunt Amsterdam. Ons eigenzinnig, slimme, creatieve kind floreert weer.  Maar ook  “help” wat betekent dit voor de toekomst? Voor ons gezin? Voor de andere kinderen? Hoe komen we samen de puberteit door? Welke hobbels zullen er volgen in het arbeidsproces?

De cijfers liegen er niet om: een fors deel van de mensen met autisme draait niet volwaardig mee in het arbeidsproces. En dat is zo’n zonde van al die mensen met talent die veel te bieden hebben! Gelukkig komt daar steeds meer aandacht voor, zoals onder andere via het project WerkWeb Autisme.

Terug in de schoolbanken

Ik had wilde na de diagnose pro-actief aan de slag te gaan met de materie.  Ik had veel behoefte aan positieve en inclusieve ervaringsdeskundige verhalen. Naast een hele stapel boeken lezen en het internet afstruinen (check bijvoorbeel eens #ActuallyAutistic op twitter!), ben ik ook de opleiding Autisme Vriendelijke Coaching gaan volgen bij de Autisme Academie. Een heel fijn instituut waarbij elke trainingsdag minimaal één van de twee trainers zelf ook autisme heeft. En hoewel dat voor de hand ligt, ga ik het toch even zwart op wit zetten: alle trainers zijn bevlogen, inspirerende, kundige professionals. Ik geniet met volle teugen én leer heel veel, als moeder en als conflictprofessional.

Elk mens is meer dan één of meerdere etiketjes.

Als mediator/coach bij Mediation Amsterdam horen we regelmatig dat er op de achtergrond meer aan de hand is. Die informatie wordt vertrouwelijk gedeeld: de collega’s of werkgever mogen het niet weten. Zeker op uitdagingen en/of beperkingen op het mentale vlak kan een taboe heersen. Een grote angst: Als bekend wordt dat ik bijvoorbeeld een diagnose chronische depressie, ADHD, autisme of iets anders heb, zien ze mij dan nog wel voor vol aan? Vanuit die zorg wordt er gezwegen, en blijven mogelijkheden om – soms met een beetje aanpassen en meer begrip een situatie te verbeteren – onbenut.

Kan het anders?

Dat roept bij mij als conflictprofessional de vraag op: wat is er nodig om betere gesprekken op de werkvloer te voeren? Zodat er over en weer meer begrip is en er passende oplossingen gevonden kunnen worden. Waarbij de focus ligt op wat er wel goed gaat, en niet de nadruk ligt op beperkingen. In onze mediationpraktijk zien wij mensen vaak pas als het vertrouwen geschaad is en er sprake is van veel stress en conflict-dynamiek. Als mens, moeder en aankomend autismevriendelijk coach zou ik het gedoe graag voor zijn.

Hulp gezocht:

Als onderdeel van mijn eindopdracht wil ik daarom de komende weken graag 8 professionals met autisme interviewen die bewust wel of niet gekozen hebben voor het delen van hun diagnose autisme op de werkvloer.

Op basis van die (indien gewenst anonieme) interviews wil ik graag een handreiking maken, met tips voor de werkvloer. Hoe voer je samen bij de diagnose autisme een zinnig, prettig én constructief gesprek over verwachtingen, mogelijkheden en wensen, zonder te vervallen in vooroordelen, stereotypes en denken in beperkingen?

Wil jij/ wilt u mij helpen? Stuur mij een mail via tabitha@mediationamsterdam.nl dan maken we een afspraak. Het interview (c.a. 30 minuten) kan via skype, telefonisch, schriftelijk of face-to-face.