Tag Archief van: Roderic van Voorst tot Voorst

Muzikale troost - tips van de mediator

Muzikale troost in bijzondere tijden deel 4

Liefde in muziek

Na de vele positieve reacties op de eerder gepubliceerde “shortlist” van rustgevende muziek voor deze onrustige tijden, hierbij een nieuw lijstje van stukken om even tot bezinning te komen. Deze keer bespreekt Roderic enkele prachtige klassieke stukken uit de opera en kamermuziek.

Tussen de enorme stroom van afzeggingen van evenementen kwam vorige week ook het nieuws dat de Bayreuther Festspiele in juli en augustus dit jaar niet doorgaan. Wie niet van Wagner houdt zal het waarschijnlijk worst wezen, zijn muziek is voor hen eindeloos lang en te zwaar. Toch was Wagner een ongekende vernieuwer in de muziek en meer specifiek in de opera, die hij ontwikkelde tot “Gesamtkunstwerk”.

Zijn muziek vertolkt emoties vaak op een heel directe manier, dus een Wagner-opera van vier uur gaat je bepaald niet in de kouden kleren zitten en dat is voor een heel aantal mensen begrijpelijk “too much”. De liefhebbers krijgen er daarentegen geen genoeg van!

Richard Wagner was een rokkenjager, trouwde tweemaal en onderhield buitenechtelijke affaires. Zijn tweede vrouw, Cosima, was de dochter van zijn (twee jaar oudere) beste vriend Frans Liszt. Cosima was zelf 24 jaar jonger dan Richard.

Voor haar 33ste verjaardag op 25 december 1870 liet hij een klein kamermuziekgezelschap thuis een aubade aan haar spelen: de Siegfried-Idyll. Richard en Cosima waren toen net vier maanden getrouwd. Zijn liefde voor haar stroomt uit deze muziek, die “slechts” 20 minuten duurt (voor diegenen die “Isolde’s Liebestod” teveel vinden).

Liefde en Drama

Uiteraard is “liefde” een veelvoorkomend thema in de muziek – er is vrijwel geen opera waarin de liefde niet wordt bezongen. Liefdesduetten, liefdesgedichten en aubades, al dan niet beantwoord en al dan niet met happy end – een keuze is lastig te maken. Maar als het dan toch moet: Maria Callas in Puccini’s opera Tosca, waarin zij tot God bidt vanwege haar liefde voor haar man, die gevangen is genomen (en aan het eind van de opera ook wordt vermoord).

Lieve (vergeten) muziek

En als het niet over liefde zelf gaat? In het kader van “lieve muziek” vallen een aantal stukken van Anton Arensky (1861-1906). Het oordeel van “salonmuziek”, vanwege de lichte charme en weinig inventieve harmonie, heeft Arensky tot een enigszins vergeten componist gemaakt. Daarom van hem maar liefst drie stukken, want ook “easy listening” muziek heeft kracht en waarde, al was het maar door het vermogen om mensen ervan te laten genieten.

  1. Op. 43: No. 5. Andantino door Martin Cousin
  2. Op. 43: No. 6. Allegro moderato door Martin Cousin
  3. Op. 41: No. 2 in F-Sharp Major door Adam Neiman

Benieuwd naar de eerdere 3 lijstjes van Roderic, Eline en Tabitha?

muziek en mediation

Muzikale troost in bijzondere tijden

Ieder zoekt op zijn eigen manier naar rust in woelige tijden. Ook mediators hebben hun eigen voorkeuren om thuis te ontspannen. Deel 1: Roderic van Voorst tot Voorst, pianist en familie- en business mediator.

‘Mij werd de vraag gesteld wat goede, rustgevende muziek zou zijn in deze hectische tijden.
Een vrijwel onmogelijke opgave, want ieders muzieksmaak is anders en ik ben zelf, als pianist, nogal eenzijdig in mijn voorkeuren. Maar dan toch maar een poging, in de hoop dat deze muziek bij u een snaar raakt. Neem de tijd om er naar te luisteren, met aandacht voor de details.

  1. Mahler

Allereerst is er natuurlijk dit jaar het Mahlerfeest dat helaas niet doorgaat – Mahler werd 160 jaar geleden geboren en maakte in zijn korte leven (net geen 51 jaar) een enorme muzikale ontwikkeling door. Zijn waarschijnlijk bekendste stuk is het tweede deel van zijn 5de symfonie: het beroemde Adagietto. Mijn favoriete uitvoering is deze onder Karajan, die er bijna 12 minuten voor neemt. Zo mooi, zo langzaam en verstild.

2. Domenico Scarlatti

Een Italiaans genie was Domenico Scarlatti, die meer dan 500 sonates voor klavier componeerde. Uiteraard bestond de moderne piano in zijn tijd nog niet, maar mijn meest geliefde uitvoering is deze super-romantische versie van Vladimir Horowitz.

3. Chopin

En dan tot slot, voor de fijnproevers en pianisten onder u: de Berceuse van Chopin. Op dit YouTube-kanaal wordt het stuk vijf keer gespeeld door vijf grote pianisten. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar de tweede uit deze serie, gespeeld door Artur Rubinstein. Hij weet overal de rust in het stuk te bewaren, terwijl het ademt en zingt. Uiteraard kunnen alle vijf pianisten de hondsmoeilijke technische eisen voor de rechterhand probleemloos aan, maar een voor een leveren zij toch andere uitvoeringen – de een met, naar mijn smaak, iets teveel bravoure (zoals Michelangeli), of toch iets te statisch (zoals Ashkenazy).’

Moeilijke vergaderingen: help!

U kent ze wellicht – en zo niet, dan kunt u zich er vast wel iets bij voorstellen: moeilijke vergaderingen. Vergaderingen waar niet efficiënt gewerkt wordt, waar te veel deelnemers te vaak of te lang aan het woord willen zijn. Van die eindeloze sessies waar deelnemers zonder kennis van zaken participeren en de boel ophouden met niet ter zake doende inbreng. Bijeenkomsten waar verschillende belangen om voorrang strijden, emoties de overhand krijgen en de feiten onderbelicht raken. Kortom: evenementen waar überhaupt een strakke agenda en een strakke leiding ontbreekt. Eigenlijk zoek je dan iemand die vrij is van een eigen agenda en zijn eigen opvattingen.

Vreselijke vergaderen: geen uitzondering
We zien het  overal: in de politiek, bij VvE’s, binnen verenigingen, bij werkoverleg. Soms lijkt een vergadering ogenschijnlijk rustig. Maar is dan wel zeker dat ieders stem gehoord wordt? Durft ook de bescheiden en verlegen deelnemer zijn mond open te doen en zijn mogelijk afwijkende standpunt te verwoorden? Nog een valkuil: wie maakt de notulen? Soms lijkt in het vergaderverslag slechts de mening van degene die het meest praat vertegenwoordigd.

Onze ervaring…
Op het eerste oog lijkt er in groepen vaak een bepaalde balans. Als mediators in groepsprocessen zien wij, als we doorvragen en ruimte bieden aan alle partijen, dat die balans in feite anders ligt. Objectief vergaderen is een kunst, die niet iedereen gegeven is. Toch is vergaderen de enige, democratische en geaccepteerde manier om tot gedragen besluitvorming te komen.

Kan dat anders? Jazeker!
Een groot aantal vergaderingen is gebaat bij een onafhankelijke, onpartijdige, gedegen voorzitter, die zelf geen enkel belang te verdedigen heeft. Zeker als er een stevig vraagstuk op tafel ligt, is het fijn om de regie in handen te geven van iemand die neutraal kan zijn en blijven. Uiteraard met oog voor de belangen, wensen en emoties van de deelnemers, zodat iedereen zich gehoord voelt. Dat is geen softe bedoening: het moet ook iemand zijn met het natuurlijke gezag om besluitvorming inzichtelijk, begrijpelijk en daarmee voor allen acceptabel te maken.

Ons aanbod
Roderic van Voorst tot Voorst is oud-voorzitter van verschillende commissies, van verschillende VvE’s, van een fractie van een politiek partij in een stadsdeelraad, van meerdere besturen en als vele jaren oud-bestuurslid (waaronder secretaris en penningmeester) van een aantal verenigingen. Hij heeft in die hoedanigheid veel voorbij zien komen. Met die ervaring schuiven wij hem graag naar voren als onafhankelijk voorzitter. Enkele eerdere opdrachtgevers waren bijvoorbeeld gemeenten, een wijkinstelling, VvE’s en grote vergaderingen met meer dan 50 deelnemers.

Wat levert dat op?
Een onafhankelijk voorzitter kan een hele vergadering voorbereiden en voorzitten, maar ook optreden in de vorm van gespreksleider voor een onderdeel daarvan. Dan is de voortgang (en de microfoon!) in onze handen. Het grote voordeel: deelnemers kunnen zich concentreren op de inhoud, op de argumenten en op de besluitvorming, en door efficiënt (bege-)leiderschap verliest de vergadering zich niet in onnodige en tijdrovende emoties.

Wat kost dat?
Deze dienst is altijd maatwerk en afhankelijk van de duur en grootte van de groep. De ervaring leert dat de kosten hiervoor hogere mate worden gecompenseerd door de toegevoegde waarde aan het vergaderproces. Je bespaart immers tijd en energie doordat je sneller tot besluiten komt. Gemiddeld kost een onafhankelijk voorzitter tussen de €150,- en €500 voor een sessie van 1 – 4 uur, inclusief voorbereiding. Uiteraard ontvangt u altijd vooraf een offerte op maat.

Mocht u interesse hebben in het inschakelen van een onafhankelijk voorzitter, dan kunt u voor een rechtstreeks contact met Roderic opnemen.

Heeft u behoefte aan een andere vorm van begeleiding van een samenwerking, kijk u dan eens op onze pagina dialoogbegeleiding.

Mediatorschap Roderic

Roderic aan het woord over het mediatorschap

Na (ruim) een jaar bij Mediation Amsterdam leek het een goed moment om Roderic aan het woord te laten over zijn kijk op het mediatorschap.

Roderic, je bent in november 2018 als mediator begonnen bij Mediation Amsterdam. Hoe is je eerste jaar daar bevallen?

Inderdaad is het nu al weer een jaar. Op 5 november 2018 was “de startdatum”, want toen ondertekenden wij de samenwerkingsovereenkomst. Ik kende Tabitha en Eline dus al langer; na mijn basisopleiding tot registermediator en de specialisatie familiemediation kwam ik hen tegen op een mooie middag in mei op een bijeenkomst over onderhandelen in de internationale zakenwereld en de raakvlakken met mediation. Voor mij erg interessant, omdat ik jarenlange ervaring heb opgebouwd in internationale onderhandelingen voor ABN AMRO, vooral in Centraal en Oost Europa. Daar waren met name Rusland en Kazachstan heel bijzonder, omdat hun onderhandelingsstijl zo verschilt van de onze.

In de afgelopen twaalf maanden heb ik een enorme hoop ervaring mogen opdoen in samenwerking met Tabitha en Eline. Daar ben ik hen heel dankbaar voor. Met beiden deed ik een aantal co-mediations, zowel op het terrein van arbeid als bij zakelijke conflicten. Daarnaast deed ik een aantal familiezaken, waarvan een aantal echtscheidingen met ouderschapsplannen. Deze week begin ik aan mijn 15de mediation, ook weer een familiekwestie van gescheiden ouders met twee kinderen.

Je vraag of het eerste jaar is bevallen kan ik dus op meerdere manieren met ‘ja’ beantwoorden. Het beviel qua leercurve, het beviel qua samenwerking, het beviel qua variëteit aan soorten mediation. Ik ga dus met veel plezier mijn tweede jaar in.

Je noemt de variëteit aan mediations. Is niet juist een algemeen gedeeld aspect van mediation dat er een conflict is?

Zelfs dat kun je je afvragen – hoewel we vaak eerder dialoogbegeleiding aanbieden dan mediation als er geen direct conflict is; mensen kunnen ook bij ons aankloppen als ze samen niet helder krijgen hoe ze verder willen, bijvoorbeeld met hun succesvolle onderneming. In zo’n gesprek zijn de emoties niet altijd de primaire zorg. Dus ja, in de meeste mediations willen partijen dat een conflict wordt opgelost; maar er zijn ook genoeg gevallen waarbij een van beide partijen stelt dat hij geen conflict heeft, maar dat alleen de ànder moeilijk doet. Alleen dit al geeft aan hoeveel variëteit er is. De variëteit zit hem niet alleen in de verschillende soorten conflict, maar vooral in de verschillende soorten mensen. Elke mediation is substantieel anders dan een andere – en ik denk niet dat ik dat zo zie vanwege een gebrek aan ervaring. Het leidt bij mij in ieder geval tot de conclusie dat elke mediation zijn eigen procesvoortgang vereist. En dat een goede mediator dus niet een soort standaardpakket van vragen moet aanbieden. Het komt bij beginnende mediators nog wel eens voor dat “vragen uit het boekje” worden gesteld – een op zich juiste interventie, maar op een verkeerd moment gesteld. Ik zie dat gebeuren in de oefenensessies die wij op regelmatige basis als kantoor aanbieden aan beginnende mediators, vaak mensen die vlak voor hun mediationexamens zitten.

Kortom, elke mediation is anders qua psychologie en dynamiek, en de kunst is, althans zo zou ik dat willen, om een zo natuurlijk mogelijk aanvoelend proces te creëren, waarin partijen zo snel mogelijk in een comfortabelere sfeer terechtkomen – dat draagt niet alleen bij aan hun vertrouwen in de mediator, maar ook aan een snellere doorlooptijd, iets waar de mediator ook verantwoordelijk voor is.

Wat heb je geleerd wat je specifiek zou willen noemen?

In ieder geval de rust in mijn hoofd tijdens een mediation, ook als het er heftig aan toe gaat. Ik kan mij nog heel goed herinneren dat in het begin je nog heel erg bezig bent met alles wat er tegelijk gebeurt: aan tafel, wat er gezegd wordt, hoe het gezegd wordt, body language, wat er in je eigen hoofd gebeurt – en tegelijkertijd vooruitdenken “wat moet ik nu zeggen of doen?”. Doodvermoeiend. Door de vele ervaring in dit eerste jaar heb ik daarin veel meer rust kunnen ontwikkelen – en ook dat levert betere mediations op, omdat je beter kunt concentreren op de technieken en interventies en die kunt toepassen op de juiste momenten. Hoewel ik er onmiddellijk bij moet zeggen dat het ook wel eens niet werkt en dan de vraag toch altijd blijft of dat aan jou als mediator ligt; had ik niet beter iets anders moeten doen?

Twijfel je daarover?

Altijd. Maar dat is mijn tweede natuur ook wel. En bovendien is het ook mijn beroepservaring in de financiële wereld – eerst de risico’s inventariseren kan lijken op een negatieve instelling, maar voor mij geeft het de zekerheid dat zoveel mogelijk aan preventie voor die risico’s kan worden gedaan. Dat brengt de verwachting met zich mee dat ik niet verrast zal zijn als er toch iets fout gaat. Maar als er toch iets fout gaat is er wel reden voor twijfel – had ik dit anders moeten doen, of heb ik dit verkeerd ingeschat? Voor mediators geldt waarschijnlijk ook: een leven lang leren.

Wat zijn je doelen voor het komende jaar?

Ik heb afgelopen oktober ook de opleiding tot arbeidsmediator gevolgd. Puur uit eigenbelang, want de markt bestaat voor het grootste deel uit familie-mediation (en dan vooral echtscheidingen) en arbeidsgerelateerde mediations. Zakelijke conflicten die tot mediation leiden vormen maar zo’n 10% van het markttotaal. Daar is nog zeker wel veel te winnen, maar dat kan ik niet in mijn eentje veranderen en ik wil graag als full-time mediator door. Dus wil ik ook op het terrein van arbeid inzetbaar zijn. In goed overleg met Tabitha en Eline kunnen we ons kantoor dan verder laten groeien. Er zijn argumenten om je eigen inzetbaarheid niet te breed te maken – dat kan overkomen als te gretig of als “hij weet van heel veel veel te weinig” in plaats van dat je je als specialist profileert. Maar in de fase van mijn ontwikkeling nu denk ik dat dit juist wel goed is; ervaring is van wezenlijk belang voor goed mediatorschap. Kortom, ik hoop dat ik op zijn minst weer 15 mediations haal in 2020, met meer nadruk op zelfstandige mediations, zowel familie-, zakelijk, als arbeidsgerelateerd.

Dat klinkt goed! Ik wens je veel succes.

Dank je wel, ik geloof dat Eline en Tabitha ook wel tevreden zijn, anders had ik het wel gehoord. Dus we gaan de goede samenwerking volgend jaar in een hogere versnelling voortzetten. Ik zie er met veel plezier naar uit.

 

Mediatorschap Roderic

De zakelijkheid van mediation

Eind 2018 heeft Roderic van Voorst tot Voorst zich bij ons kantoor aangesloten. Na 32 jaar als bankier gooide hij een aantal jaar geleden het roer om en werd mediator. In dit artikel maakt hij zichtbaar wat de potentiële meerwaarde is van zakelijke mediation, ook in het internationale bedrijfsleven en binnen financiële instellingen.

Roderic: Sinds november 2018 ben ik verbonden aan Mediation Amsterdam. Dat is een stimulerende high energy environment, vooral door de drijvende kracht van Tabitha en Eline, beiden door de wol geverfde mediators. Meerdere mensen hebben mij in de afgelopen maanden, sommigen verbaasd (en een enkeling zelfs wat meewarig?), gevraagd waarom ik mediator ben geworden, en of “de zaken al lopen”. Die meewarigheid kan uiteraard een eigen perceptie zijn, ingegeven door mijn eigen onzekerheid met betrekking tot de in de toekomst te behalen successen. Ik kon mij echter toch niet aan de indruk onttrekken dat vooral oud-bankiers vinden dat je, na een zo lange carrière van 32 jaar in de financiële wereld, eigenlijk eerder een commissariaat ambieert, of met een paar vriendjes een private equity firm opricht, ofwel financieel adviseur wordt als partner in een gerespecteerde AEX-gerelateerde boutique.

Mediation klinkt wat zweverig, het zit in de sector “ruzies” en zeker niet in de sector van de miljoenenbedrijven, waar krachtdadig optreden en doortastend besluiten nemen noodzakelijke elementen zijn voor groei of minstens het behoud van een sterke marktpositie van de onderneming. Geen soft “gedoe”, maar aanpakken.

Eigen ervaringen
Ik heb de consequenties van krachtdadig optreden van nabij meegemaakt in 2007, toen ABN AMRO werd opgesplitst door een consortium van drie banken, op hol geslagen nadat TCI (als 1%-aandeelhouder) hiervoor in een aandeelhoudersvergadering de deur had geopend. Twee van deze drie banken hebben dit avontuur, mede overigens ook onder invloed van de crisis in 2008, niet of nauwelijks overleefd: Fortis Bank ging geheel ten onder en werd zelf opgesplitst tussen BNP en het eigen Nederlandse kantorennet (dat, samengevoegd met het Nederlandse bedrijf van ABN AMRO, door de Nederlandse Staat moest worden gered en nu alsnog ABN AMRO heet); Royal Bank of Scotland werd aan het infuus van de Engelse overheid gelegd, toen die deze bank moest redden door bijna 90% van de aandelen over te nemen; RBS lijdt nu een treurig bestaan aan de zijlijn. Banco Santander was de enige die er redelijk uit sprong: zij kochten ABN AMRO-dochters Banco Real in Brazilië en Banca Antonveneta in Italië, waarvan later bleek dat zij deze laatste bank vooraf al hadden doorverkocht voor een hoger bedrag dan de koopprijs. Zo kan doortastende besluiten nemen dus ook uitpakken.

Ik heb in mijn lange bankiersbestaan, onder andere als relatiebeheerder en als hoofd Oost-Europa voor Syndicated Loans bij ABN AMRO vele besluiten genomen, vele handtekeningen gezet onder miljoenenkredieten, gecompliceerde financieringsstructuren opgezet, de halve wereld over gereisd en daar een bescheiden verzameling KLM-huisjes aan overgehouden. Ik ken het internationale bedrijfsleven van zeer nabij, welke krachten spelen voor het succes van een onderneming. Veel van die kwaliteiten zie ik terug in de kerncapaciteiten van een mediator: goed luisteren, emoties respecteren en waarderen, opties onderzoeken, het uitonderhandelen van de verschillende oplossingsmogelijkheden.

Wat mediation inderdaad wel in zich heeft, anders dan in mijn bankiersbestaan, is dat het wordt ingezet bij conflict, of op zijn minst bij dreigende onenigheid.

Toegevoegde waarde van de ervaren business mediator
De toegevoegde waarde van mediation is dat de angel uit een dergelijk (potentieel) conflict of onenigheid wordt gehaald door een open en eerlijk communicatieproces tot stand te brengen.
Bij mediation in de zakelijke markt komt daar bovendien bij dat de mediator affiniteit heeft met de bedrijfsprocessen en inzicht heeft in de bedrijfsactiviteiten van partijen, zodat hij desgewenst zelfs een actievere rol op zich kan nemen dan alleen maar als faciliterend mediator op te treden; de “evaluatieve mediation” wordt, zo blijkt ook uit onderzoek, in het bedrijfsleven op prijs gesteld; de mediator denkt mee en helpt zo om tot een goed eindresultaat te komen. Daarbij moet duidelijk blijven dat het eindresultaat door partijen wordt overeengekomen, zonder aansprakelijkheid daarvoor van de mediator.

Een mediator is dus geen goeroe, geen psychiater, geen meditatie-deskundige die mensen aan het huilen brengt. Een mediator helpt mensen om hun eigen beslissingen en keuzes goed te onderkennen, op een rijtje te zetten, bespreekbaar te maken en hen te leiden naar de voor hen (en door hen zelf te bepalen!) beste oplossing, waarin alle belangen, zowel de gedeelde als de eenzijdige, zoveel mogelijk worden gewaarborgd. Dat is een waardevol proces en mediation brengt daarmee wat meer vrede op aarde.

Mediation staat daarom ook, steeds meer, op een gerechtvaardigde plaats naast de formele rechtsgang, waar de keuze voor een oplossing door partijen uit handen wordt gegeven aan de rechter, wat in sommige gevallen zeker de betere keuze kan zijn om een conflict te beëindigen, maar in het verleden ook vaak de enige keuze leek omdat mediation niet in beeld was. De rechter beslist op basis van de wet, niet primair op basis van de belangen van beide partijen. In mediation staan die belangen juist voorop.

Groei-potentieel
In de zakelijke markt is nog voldoende ruimte voor groei van het gebruik van mediation, dat tot nu toe vooral (circa 70%) wordt ingezet bij echtscheidingen en bij arbeidszaken (zoals langdurige ziekte, reïntegratie of ontslag). Er zijn vele voorbeelden in de zakelijke markt die voor mediation in aanmerking komen, zoals bijvoorbeeld verschil van inzicht tussen aandeelhouders over de koers van het bedrijf, incompatibilité d’humeur tussen RvB en RvC , andere visies tussen de DGA en zijn kinderen die het familiebedrijf straks moeten voortzetten, onbetaalde rekeningen omdat de afnemer de geleverde spullen niet acceptabel vindt ook al heeft hij gekregen wat hij had besteld, de uitvoering van een contractueel overeengekomen bouwwerk is niet naar behoren, etc. etc.

In 2018 was hiervan een mooi voorbeeld ABN AMRO, waar eerst de voorzitter van de RvC uit haar functie werd ontheven, en waar kort daarna een aantal directeuren een anonieme brief schreef met klachten over het management. In beide conflicten werd geen mediation ingezet – en lag de onmin breed uitgemeten op straat.

Minimale inzet
Wat mediation wel vereist is inzet van tijd voor de gezamenlijke gesprekken en dat kan soms een hobbel zijn, want “een ondernemer heeft altijd al tijd te kort” – maar daar staat tegenover dat ook een rechtsgang betrokkenheid vereist en dus een investering in tijd, want met de dure ingehuurde advocaat zal ook vaak overlegd moeten worden. De tijd die aan mediation wordt besteed lijkt echter waardevoller, omdat het doel van mediation is om tot een door alle partijen gedragen oplossing te komen, met behoud van de relatie.

Dus mocht zich een situatie voordoen waar u zich bepaald niet prettig bij voelt en als dan de boosheid daarover af en toe de gedachte voedt dat dit maar eens voor eens en altijd moet worden rechtgezet door een rechter? Dan is mediation waarschijnlijk “the best way forward”.

U kunt in ieder geval eens een mediator bellen om daarover van gedachten te wisselen.

Samen op zoek naar de beste oplossing voor uw conflict.